نفرت از اسباب کشی . اثاثیه کشی

همیشه از چیزی که بدم می آمد ، اثاث کشی بود که امروز به سرم اومده . راستش رو بخواین فردا باید به خونه ی تازه بریم . ولی از اثاث کشی نفرت دارم . ای کاش شب می خوابیدم و صبح بلند می شدم با اثاثیه ام توی خونه ی تازه بودم . خدایی چند شبه کابوس می بینم. هر چی من از این کار بدم میاد ، همسرم عاشق تغییر و تنوعه این زندگیه و البته چون خودش هیچ هزینه یی برای این جابه جایی متقبل نمی شه خیلی بهش حال می ده که خونه اش تازه می شه !!!

البته درد من رو کسی می فهمه که خودش مستأجر باشه . البته خدا رو شکر من تنها مستأجر زندگی ام هستم ، چرا که خدا لطفی به من کرد و در اولین سالی که ازدواج کرده بودم ، اسباب مهیا شد که بتونم صاحب خونه بشم . هر چند همه این مالهایی که داریم از آن خداست و اینها اماناتی است در دست ما . ای کاش اینقدر جنبه ی مال داشتن رو داشته باشیم که وقتی به مال و منالی می رسیم ، یادمون نره که چی بودیم و به کجا رسیدیم و البته دور نیست که به کوچکترین اشتباهی بازگشتی به همان دوران نکبت داشته باشیم . پس کافیه که در هر شرایطی شکر و سپاس خدارو به جا آورد و از این که به ما حق زندگی داده ممنون باشیم . ولی باز هم به این نتیجه می رسم که به این راحتی نمیشه از درد مستأجر باخبر شد . حالا من بعد از 6 سالی که این جا بودم به خونه ی بهتری می رم ، البته ظاهرا . ولی خوب خدایی درد مستأجرها واقعا بسیار دردناکه ، هر سال خونه به دوشی و دربدری واقعا سخته . ایشاالله خدا به همه لطف داشته باشه و همه ایشاالله صاحب خونه بشن ، فقط به شرطی که جنبه ی خانه دار شدن رو داشته باشن . مثل همسایه ی ما نباشه که خودش کمه ، فامیلاش هم میان و میرن ، تازه با کمال پررویی یک جوری رفتار می کنند که اینگار ما نوکراشون هستیم . خدایی وقتی مرد همسایه از خونه می ره بیرون فکر می کنم می خواد بره گله شو برداره و بره بیابون . از بس تیپ دهاتی و شهری نشده یی داره . این بابا هیچ فرهنگی از آپارتمان نشینی رو بلد نیست . بهش می گیم سیگار نکش ، میگه چشم ولی باز کار خودش رو می کنه . میگیم هزینه ی شارژ بده توی کتش نمی ره . میگیم آخر شب با داد و هوار و بلند بلند حرف زدن وارد خونه نشو ، اصلا کو گوش شنوا . میگیم هزینه ی آب و گاز ساختمان اینقدره می گه من اینقدر حقم نیست ، خدایی فکر کنم 5 یا 6 نفر خودشون هستن و همیشه هم یا خواهر زنش اینجاست و یا یکی دیگه از فامیلاش . خلاصه قدر مصرف حداقل 8 نفر مصرف داره ، ولی وقتی زمان پرداخت عوارض می شه شروع به ناله می کنه . خدایی این جا به جا شدن ما این حسن رو داشته که از دست همسایه های بدی که بودن راحت شدیم و این بار یک همسایه ی گل به پست ما خورده که خیلی مودب و آقاس . اهل شماله و خیلی مقید و مذهبیه .

. گاهی اوقات که به این همسایه ی آرام جدیدم فکر می کنم ، احساس می کنم که این اثاث کشی نفرت انگیر ارزشش رو داشته که انجام بشه . حالا بماند که بابایی که خونه ی من رو خریده تا حالا دهنم رو سرویس کرده پولش رو جور کنه . بعد از هفتاد روز که قرار بوده پول رو جور کنه بازم 10 میلیون کم داره و باید باهاش درگیر باشیم .

اینم گرفتاریهای جابه جا شدنه ماست . از یک طرف با یکی دیگه درگیر بودیم که خدایی خیلی بی صبر بود و سریع پول خونش پایین می آمد و دهن منو سرویس می کرد و پول می خواست ، از یک طرف هم این مردی که خونه ی مارو خرید ، با یک بدقولی اش بیچاره ام کرد و الان رسما زیر دین 14 میلیون تومن بدهکاری ام . ایشاالله خدا جور کنه . همیشه به مو رسیده ولی پاره نشده است . ای کاش اینقدر باریک و مویی نشه . من بنده ی ناسپاسی هستم و البته خدا همیشه کارم رو راست و ریس کرده ، ولی بازم یادم می ره که خدایی بالای سرمه که غصه ام رو می خورد. ای کاش خدا آرامش قلبی هم به ما عطا کنه که اینقدر ناسپاس نباشیم . غصه ی آخرم این که فردا که از این خونه می رم تا مدتی اینترنت ندارم و باید این اینترنت رو قطع کنم و خطم رو به خونه ی تازه ام منتقل کنم . ایشاالله درست بشه و بزودی با اینترنت در خدمت دوستان گلم باشم . . . . .