عید نوروز و دید و بازدیدها

من نمی دونم این سنت های مسخره یی که برای نوروز ساختن رو کی ساخته ، بابا اگه دید و بازدیده و غرض دیدن همدیگه است ، یک بار دیدن هم کفایت می کنه . یک عده این جوری غش کردن که یک بار حتما باید بروند و یک بار هم باید دیدارشان را پس بدهند. فلسفه ی خاصی هم فکر نمی کنم داشته باشه . می شه یه جورایی اون رو چشم و همچشمی دونست . یک عده هم گیر میدن به کوچکتر و بزرگتر بودن که چون من یک روز از فلانی بزرگترم ، اون اول باید بیاد به دیدن من ، من بمیرم هم به دیدنش نمی رم . این مراسم ها دیگه اسمش دید و بازدید عید نیست ، این رو باید رو کم کنی نامید. توی فامیل خودمون هم این قضیه بیداد می کنه . امشب می رن دیدن یکی فردا شب اون یکی باید بیاد خونه ی این یکی . خلاصه یه برنامه جور کردن برای یکی دو هفته تعطیلات . خوش به حال اونی که وضعش خوبه و از اول عید همه رو می پیچونه و میره مسافرت تا بعد از تعطیلات هم سر و کله اش پیدا نمی شه . وای چه حالی میده این فامیلای کنه رو از دور خودت بتارونی که مزاحمت عشق و حالت نشن و هی نیان خونه ات و مانع بیرون رفتن و مسافرتت نشن . البته این مال کسی هستش که وضعش توپه و می تونه بپره بره . ولی اونی که هیچ جایی رو نداره ، تنها دلخوشیش همین دید و بازدیدهای نوروزیه و البته اگه فامیل زیاد داشته باشه که نورعلی نور هر روز خونه ی یکی چتربازی و یه جوری ام می ره که یه شام یا ناهار بیفته و زمانی که باید بازدیدهاشو پس بدن ، بزنه به چاک جعده و بره مسافرت . ...