نگاهی به گذشته های نه چندان دور

نمی دونم تا حالا شده این تلویزیون داخلی رو ببینید ، توجه کردید چرا وقتی درباره ی بچه های دیروز حرف می زنند ، فقط برنامه هایی رو نشون می دهند که بعد از انقلاب ساخته شده و از همینها نشان می دهند ، به خاطر این که قبل از این تاریخ همه اش لختی و پختی هستند . تا تقی به توقی می خوره از کتابهای درسی همین دوره رو به بچه ها نشون می دهند ، روشون نمی شه که قبل از انقلاب رو نشون بدهند برای این که کتابهای درهه ی1360 دقیقا کپی برداری از کتابهای دهه ی پنجاه بود با این تفاوت که کبرا خانم مینی ژوب پوش رو تبدیل به یک کبرای حزب اللهی کردند و کوکب خانم دهاتی رو با یک خروار سینه و نیم تنه ی برهنه ، توی برقع و مقنع کردند . بقیه ی کتابها هم مشتی نمونه ی خروار از همین دست است .

حالا بماند که بچه های دیروز فقط شامل بچه های دهه شصت نیستند و دهه ی ده و بیست و سی و چهل و پنجاه هم از همین گروه هستند . وقتی به سیستم آموزشی پیش از انقلاب و بعد از اون نگاه می کنیم می بینم که بعد از انقلاب مثلا فرهنگی ,نظام آموزشی رو کاملا کن فیکون کردند و به بهانه ی این که این نظام طاغوتی بوده , آن را رد کردند . مثلا در پیش از انقلاب تا زمان انقلاب فرهنگی که چند ماهی تمام نظام آموزشی ما ریده شد توش ، دبیرستان دو دوره ی سه ساله و کل دوران دبستان تا دیپلم دو دوره ی دبستان و دبیرستان بود ، پس از انقلاب فرهنگی اون رو آش و لاش کردند و تبدیل به دوره های 5 و 3 و 4 ساله کردند و هی از این زدن به اون وصله کردند و از اون بریدن و به این دوختن و دست آخر پس از 35 سال برگشتن سر خونه ی اول و باز این دوره رو دو دوره ی 6 ساله کردن . و به بیانی دیگه گفتند که بابا غلط کردیم ، همون نظام قدیم بهتر از برنامه ی آزمون و خطای ما بود .