نوشته هایی از خودم
در سالهایی نه چندان دور از 1375 تا سال 1390 خ ، دست به قلم شدم برای نوشتن و نوشتن و نوشتن . حاصل این 15 سال نوشتن ، کتابهایی است خطی که البته هنوز سعی نکردم که اونها رو منتشر کنم ، کارهایی بزرگ ، اگرچه تکراری ، ولی سعی کرده ام ، کم و کاستیهای دیگران رو جبران کنم . برای همین بزرگترین تذکره ی سرایندگان پارسی گوی رو آغاز کردم که مطمئنم بزرگتر از اون نوشته نشده است ، نه به خاطر گستردگی صفحات که به خاطر تعدد ، سرایندگان و بخش بندی سرایندگان و نیز مقدار سروده هایی که در این دفاتر گرد آورده ام و البته هنوز ناقص است و عمری باقی باشد ادامه خواهم داد. الان درگیر دانلود کتاب از اینترنت و نیز تهیه ی منابع متعدد از همه گونه کتاب و مقاله برای ادامه ی کارم هستم و شاید عمری باقی نباشه که به پایان برسه و ایشالله اگه عمری باقی باشه ، شاید پسرم ادامه ی کارم رو بده و اون رو به چاپ برسونه . با این که این کتابی که می گم به 25000 صفحه می رسه ، باز هم حس می کنم که نزدیک به 30 - 35 درصد بیشتر کار جلو نرفته است ، منابعی که باز به کار برده ام ، شامل صدها تذکره و کتاب سرگذشت و خودنوشت نامه و مقاله و کتاب و فرهنگ و ... است که در اون کوچکترین سروده یی از کسی که حتی یک بیت سروده ی مقبول دارد می باشد ، ولی من کوشیده ام که از سرایندگانی بنویسم که مرده اند و پرونده ی زندگیشان بسته شده است و زیاد بر روی زندگان تأکیدی نداشتم ولی از اون هم کوتاهی نکردم ، و تا جایی که ممکن شده ، نوشته ام .
- ۹۴/۰۳/۰۷