175 دلاور ، 175 پرنده ی مهاجر
خبر سخت و کوبنده است . 175 نفر از شهدایمان را آورده اند که برخی دست بسته
بدون کوچکترین زخمی به شهادت رسیده اند ! آنها توسط بعثی ها زنده بگور شده
بودند وچشم از این جهان با خاک بستند . شهدای ما بهترین مردم روی زمین
بودند ، آنها نگین پاکی بشر امروزند و هیچ کس در هیچ کجای زمین نمی تواند
بر رادمردی و خلوص وصفای بی انتهایشان تردید کند . شهدا با آگاهی راه خود
را انتخاب کردند و رفتند تا کشور و باورهای مردم و دین و دیانت بماند و راه
شرف و مردانگی در این دیار بسته نشود .شهدا افزون بر نیک سیرتی مظلوم هم
بوده و هستند؛ ظالم به شهدا برخی از ما هستیم که به چرب و شیرین دنیا مشغول
شده آنان و راهشان را فراموش کردیم ...
عملیات در پیش است ، باید از اروند خروشان عبور کرد ،باید به قلب جبهه دشمن
تاخت ..چه کسی خط شکن خواهد بود ؟ این بار خطشکنان با گذشته تفاوت دارند ،
این بار باید از خاک و خشکی ؛ نه ؛ باید از آب با موج های بلندش عبور کرد و
خط دشمن را شکست. همه دست ها بلند می شود، همه داوطلبان داوطلب می شوند
،ما آماده ایم ، دریا و زمین وآسمان برای دفاع از میهنمان تفاوت ندارد ،
شور و شوقی در میان رزمندگان در می گیرد گویی ظهر عاشوراست که یاران حسین
(ع) برای نبرد با دشمن از یکدیگر سبقت می گیرند .گویی همه می دانند که این
بار نبرد سخت تر است وآمادگی های بیشتر لازم است .فرمانده هان سر شرمساری
بر زمین می گیرند و زیر لب چنانکه اولی به دومی بگوید و دومی به سومی
...زمزمه می کنند که این بار خط شکنان انتخاب می شوند و گل چین می شوند ؛
زبدترین نیروها، مخلص ترین آنها انتخاب می شوند تا ابتدا موج شکن شوند وسپس
برسر دشمن صاعقه وار فرود آیند .
آنها غواصی یاد می گیرند و سختی هایش را به جان می خرند تا این بار نبردی
دیگر گونه شکل دهند و در تاریخ به یادگار بگذارند . رزمندگان غواص از
بهترین و رشیدترین بسیجیان این سرزمین بودند و صحنه هایی از رشادت به نمایش
گذاشتند که تا دنیا دنیاست خاطره سلحشوریشان بر زبان ها جاری خواهد بود .
همه چیز آماده می شود تا عملیات گسترده کربلای 4 شکل بگیرد ...در امتداد شب
قهرمانان مردم لباس سیاه غواصی به تن می کنند و آرام وبی صدا به آب می
زنند، اما هرچه دل این خوبان زمین آرام است اروند وموج هایش خروشانند ،
جریان آب چنان تند و کوبنده است که کمتر کسی را یارای ماندن و ره سپردن است
. گویی آب و آسمان و زمین و ستارگان و فرشتگان خداوند همه گرد آمده اند تا
شکوه آفرینی خاکی ترین جوانان جهان را به تماشا بنشینند . پیکار جویان
مسلمان ایرانی حماسه خلق می کنند و توفندگی جریان آب را به سخره می گیرند .
اروند خروشان مسخر ایمان آنها می شود و عبورشان تاریخی می شود . آنها به
آنسوی آب می رسند در حالی که دشمن در انتظارشان نشسته است و تا پا برخشکی
می نهند انبوه بعثیان فراهم می شوند و عزیران یک ملت را به اسارت می گیرند .
دشمن زبون پست تر از آن است و خلق حماسه اینان بزرگتر از آن است که
صدامیان عصبانیتی جنون آسا نیابند .خوبان ما را دست بند می نهند و... حالا
بعد از سال ها ما را به عزای مظلومیتشان می نشانند . عزیزان ما ، فرزندان
ما ، سلحشوران ما ، بهترین های ما ، فداکارترین های ما ، پاکترین های ما ،
ساده ترین های ما ، با ایمان ترین های ما و مظلومترین های ما را زنده به
خاک می نهند !حالا ما چگونه این غم را با خود سر کنیم ؟ چگونه شرمسار عظمت
مظلومیتشان نباشیم ؟ما 25 سال دیر روضه جوانان خوب خود را می خوانیم ، آنها
ربع قرن زیر خاک آرمیده بودند در حالی که هیچ کس داستان غمبارشان را نمی
دانست ، مادرانشان ، پدرهاشان ،برادرهاشان و خواهرهاشان نمی دانستند که
عزیزشان چه سان رشادت کرده است و چه سان چشم از این جهان فرو بسته است ؟
خدایا این غم بزرگ و جانسوز است به ملت ایران وبه خانواده هایشان صبر عطا
کن و این ستارگان آسمان پاکی و صداقت و شهادت را در جوار رحمت خود با
مولایشان حسین (ع) محشور فرما.
- ۹۴/۰۳/۲۶