جالب و شگفت

من همیشه با بدبینی به اخبار پخش داخلی نگاه می کنم و باور کنید که خیلی از اونها رو اصلا قبول ندارم و وقتی جهات مخالف رو در نظر می گیرم ، گاهی به اخبار درست می رسم . حالا من یه دوستی دارم توی محل کار ، آخ اگه بدونید چه نفهمیه و البته من که نفهم تر از اونم که با اون دوستم . ولی خوب دیگه اینم یه سنخ از دوستیه . این دوست ما فقط اخباری رو درست می دونه که جمهوری اسلامی روایت می کنه . این دوست عزیز اگه بشنوه که رهبر گفته ماست سیاه است میگه شک نکن که ماست سیاهه . چرا که رهبر بیشتر از من می فهمه و او چون می گه سیاهه ، پس سیاهه . خلاصه همیشه اخبار رو دربست قبول می کنه و سریع مفسر خبر هم میشه . وای که چقدر از آمریکا و اسرائیل متنفره . مرگ اون بچه اسرائیلیه که بی گناه کشته می شه رو حق می دونه ولی مرگ اون بچه ی فلسطینیه رو ناحق می دونه . ایشون می گه اون بچه ی نوزاد اسراییلی که کشته می شه به درک ، ولی اگه یک بچه ی سنگ پران فلسطینی کشته بشه ، اینگار آسمان خدا به زمین رسیده . حالا من در ماهیت این سخن جدل ندارم ، خدایی هر بچه یی و آدمی در هر گوشه ی دنیا کشته بشه ، دردآور است ، چه اسرائیلی ملعون و چه فلسطینی محبوب . مهم اینه که خبری که از رسانه ی ملی پخش بشه درسته . ولی اگه همین خبر رو بی هیچ کم و زیادی مثلا بی بی سی و سی ان ان پخش کنه ، می گه این خبر درست نیست ، در حالی که همین خبر رو بی هیچ کم و زیادی مثلا رسانه ی ملی هم گفته است .
خلاصه من با این دوست عزیز کلی بحث دارم . ایشون منو قابل نمی دونه و می گه این کتابهایی که تو می خونی به درد در کوزه می خوره و اونی که من می گم درسته . ولی وقتی پای بحث بیاد می گه من هیچ ادعایی ندارم ...