سوتی سایت وهابی مسلک عقیده درباره ی یکی از علمای اهل تشیع .

با سلام .

ضمن عرض خسته نباشید ، خدمت شما خواننده ی عزیز ، خواهش می کنم با حوصله این نوشته زیر را که رنگی جداگانه دارد بخواند و در پایان هم به عرایض بنده برس :

نام او احمد کاتب است که اسم جدید او می‌باشد. و قبل از هدایت از مذهب شیعه به سوی حق اسم وی (عبدالرسول بن عبدالزهره بن عبدالامیر لاری) بود.

ولادت و تکامل وی:

کاتب در سال 1953م. در شهر کربلا به دنیا آمد. و در خانواده‌ای متدین رشد و تکامل یافت. و کاتب ذکر کرده است که تولد وی نقش بزرگی در کاشت معنویات تشیع داشته است. و در حالی که بچه‌ای پنج ساله بود به یادگیری قرآن بسیار اهتمام ورزیده است. و می‌گوید که در آغوش مادرش رشد و تکامل یافته است. مادری که بسیار با او بازی می‌کرد و می‌گفت:

«لو فتشوا قلبی رأوا وسطه سطرین قد خطا بلا کاتب: العدل والتوحید فی جانب، وحب أهل البیت فی جانب» .

«اگر قلبم را بگردی در وسط آن دو سطر می‌بینی، ولى کسی آن را ننوشته است: عدل و توحید از یک طرف، و عشق به اهل بیت از طرف دیگر».

همچنین بعد از آن در مدرسه خاصی که آیت‌الله شیرازی مرجع برای آموزش امور دینی احداث کرده بود، درس خواند. سپس در سن تقریباً چهارده سالگی به حوزه علمیه پیوست .

و نزد هر کدام از این اساتید درس خوانده است: سید محمد شیرازی، سید کاظم قزوینی ، شیخ غلام وفایی ، شیخ جعفر هادی ، سید محمدتقی مدرسی ، و سید جعفر رشتی  و شیخ ضیاء زبیدی.

احمد کاتب یکی از اصلاح طلبان مذهب شیعه می باشد و کتابهای فراوانی تالیف نموده است. و هدف او دور کردن خرافات و شرکیات از مذهب شیعه می باشد.

نویسنده ی خطوط بالا مدعی است که شرح حال یکی از علمای اهل تشیع را نوشته که از تشیع بریده و به سوی مذهب حق که به باور نویسنده اش همان اهل سنت با دیدگاه وهابی است ، در پایان باز به نقطه ی اول برگشته و نوشته است که نویسنده از مصلحین مذهب تشیع بوده و در واقع فقط دنبال بیرون کردن خرافه ها از مذهب تشیع است . حالا بماند که نویسندگان سایت عقیده یک مشت آدم بی سواد و دگماتیست و خشک مغز هستند که به این باورند که عقیده ی خودشان عقیده ی حقه بوده و ما شیعیان در راه شرک و بددینی گام بر می داریم . توی همین سایت مثلا اسلامی ولی تفرقه افکن ، در عین حالی که از نام بدنام ترین صحابه ی پیامر به پیشوند رضی الله عنه استفاده می کند ، ولی زمانی که به نام اهل بیت نبی می رسد ، خفه خون می گیرد و با بغضی که در دلهایشان ریشه دوانده ، نام گرامی اهل بیت پیامبر و ائمه ی گرامی ما را بدون هیچ پسوند و پیشوند که نشانگر احترام باشد ، یاد می کنند . مثل به جای گفتن حضرت زهرا ، می گوید زهرا ، به جای حضرت امام حسن و ... می گویند حسن . این بی بته ها فکر می کنند که عقل کل هستند و خنده دار تر این که خودشان و باورشان را عینیت وجودی صراط المستقیم و مناط هدایت می دانند .