خدایی من که با این قاری استاد و مسلم خیلی حال کردم و سالهای سال تلاوتهای این قاری را گوش می دادم و باهاش زندگی می کردم . خدا بیامرزدش .
اگر فیلم لیلای مهرجویی و ترانه‌های زیبای آلبوم نیلوفرانه‌ها را یکی از نقاط عطف کارنامه علیرضا افتخاری بدانیم که هم سطح او را به عنوان خواننده‌ای پرکار ارتقا داد و هم به پرفروش‌تر شدن آثارش کمک کرد، در آغوش کشیدن احمدی‌نژاد نقطه‌ای بود که به سقوط آزاد او منجر شد.
این سقوط را هم نه منتقدان و مخالفان انبوه احمدی‌نژاد که خود افتخاری بود که بیش و پیش از همه رسانه‌ای کرد. تهدیدها و توهین‌هایی که زندگی را برایش جهنم کردند تا جایی که حالا، در این مصاحبه، اعتراف میکند که به شکل جدی به مرگ فکر می‌کرده است. علیرضا افتخاری اگر به خاطر این حاشیه‌ها نبود می‌توانست یکی از چهره‌های گذرای موسیقی معاصر بماند که کارهایش به خانه همه ایرانیها راه یافت. بازخوانی تعداد پرشماری از آثار جاودانه موسیقی سنتی و پاپ و صدای استانداردی که می‌توانست همه خاطره‌های خوش ما را با خوانندگان قدیمی زنده کند، افتخاری را به هنرمند کم فراز و نشیبی تبدیل کرد که نه هواداران افراطی و سینه‌چاک داشته باشد و نه مخالفان جدی و پیگیر. اما همه اینها به قبل از سال 89 تعلق دارد. اتفاقاتی که برای استاد محمدرضا شجریان انفجاری از محبوبیت دوباره را به همراه آورد و برای افتخاری وسوسه خودکشی! واقعیاتی که کف خیابان داشت اتفاق می‌افتاد و از قلب و احساس مردم می‌جوشید و نه در تریبون‌های رسمی و پروپاگاندای رسانه‌ای. علیرضا افتخاری متولد 1337 است و از مکتب هنرمندان اصفهانی میآید. اگر به ویکیپدیایش سر بزنید خواهید دید که از آلبوم نیلوفرانه به عنوان پرفروشترین البوم تاریخ موسیقی ایران نام برده شده و بسیاری از اساتید جملاتی در تایید و توصیف او گفته‌اند. اما اگر درباره او از مردم کوچه و خیابان بپرسید... بسیاری او را در آغوش مردی به یاد می‌آورند که تاریخ ایران را به قبل و بعد از خود تقسیم کرده است. و علیرضا افتخاری گواه روشنی است بر آنچه که دورانی بر این کشور گذشته است. شهادت بی‌واسطه‌ای که حقیقت ادعایی بزرگ را برملا میکند. مرثیه‌ای برای یک رویا.
چه زمانی احساس کردید آثارتان به صورت گسترده در جامعه ایرانی شنیده می‌شود؟ خیلی‌ها اعتقاد دارند پخش آثارتان از صدا و سیما در شهرت و محبوبیت‌تان نقش تعیین کننده داشته.
از سریال امیر کبیر این موضوع برای من جدی‌تر شد و خودم احساس کردم که کارها در حال شنیده شدن هستند. این زمانی بود که جناب «روشن روان» از من برای حضور در این سریال دعوت کرد و همکاری من با دوستان جدی‌تر شد. اعتقاد دارم مردم و جامعه ما در آن دوره که آثار من در حال پخش بود، بسیار درباره موسیقی و انتخاب‌هایشان سخت‌گیر بودند و همین باعث شده بود که کمتر چهره‌ای را به عنوان چهره جدید بپذیرند. این کار را برای همه سخت‌تر می‌کرد و باعث شده بود خواننده‌ها برای شنیده شدن، کار سخت تری را در پیش‌رو داشته باشند.
استاد شجریان و ناظری در آن سالها در اوج دوران کاری خود بودند و مردم از آثار آنها هم استقبال بسیار خوبی می‌کردند. رقابت مخفی و خاموشی بین شما و آثار این بزرگان در آن دوره دیده می‌شد. موضوعی که تا امروز کمتر حاضر به صحبت درباره آن شده‌‌اید.
رقابت جالبی بود. اصولا آن دوره، دوره جالبی بود. من کارهای آن دوستان را می‌شنیدم و سعی می‌کردم در انتخاب‌هایم همیشه دقت کنم. همه حواسم بود که کار ضعیف بیرون ندهم و انرژی‌ام را در انتشار آثار خوب و قوی صرف کنم.
در همان دوره خاص شما بیشتر تحت تأثیر موسیقی کدامیک از اساتید و بزرگان بودید و به چشم الگو به آثار آنها نگاه می‌کردید؟
در آن دوره انتخاب غالب من موسیقی سنتی بود. به‌خصوص که اساتیدی که در آن دوره خدمت‌شان تلمذ داشتم، از لحاظ شخصیت و هویت کاری، چهره‌هایی بودند که وزن و اعتبار زیادی داشتند. درست مثل استاد حسن کسایی و تاج اصفهانی. بعد به مرور افتخار همکاری با استاد روشن روان و تجویدی و شهبازیان را هم داشتم. خودم همیشه سعی می‌کردم که وقتی در حضور این بزرگواران در حال انجام کار بودیم، در تمام لحظات حتماً نکته و ریزه کاری‌هایی را از خدمت این بزرگواران بیاموزم. در مقام یک شاگرد. همین نوع همکاری‌ها باعث شد که بتوانم بسیار بیاموزم و یاد بگیرم.
و نکته این بود که در همان ابتدای معروفیت و محبوبیت آثارتان، آمار فروش آلبوم‌های علیرضا افتخاری بسیار بالا بود و خیلی زود مورد توجه مخاطبان و مردم قرار گرفته بود.
من برای آلبوم «نیلوفرانه» تنها 700 هزار توامان دستمزد گرفتم. آقای خوشدل 500 هزار تومان و جناب قیصر امین‌پور برای این آلبوم کمتر ازاین رقم‌ها گرفته بود. ولی علیرغم دستمزد پائینی که برای این آلبوم گرفته بودیم، با عشق آن را تولید و منتشر کردیم و خدا هم با ما بود و آمار بالایی را در فروش به خود اختصاص داد. آلبوم «یاد استاد» را حدود یک میلیون تومان دستمزد گرفتم ولی واقعاً انرژی گذاشتیم و آن اثر تولید شد و مردم استقبال کردند. اصلاً ماجرای همکاری در آن دوره جوری بود که مثلاً ما در منزل یک آهنگساز می‌نشستیم و کار را گوش می‌کردیم و انتخاب‌ها اتفاق می‌افتاد. اعداد و ارقام بسیار پایین بود و همیشه سعی می‌کردم در کارهایی که می‌خوانم، ناشر ضرر نکند. به حکم معرفت و جوانمردی سعی می‌کردم که فکر و ذکرم بودجه‌ای باشد که برای آن آثار هزینه شده است. هر چند بسیاری از طریق این آلبوم‌ها صاحب ملک و املاکی شدند و خانه و ویلا نصیب‌شان شد که نوش جان‌شان باشد، ولی خود ما در آن دوره زیاد نفع مالی نبردیم و همان دستمزدهای اولیه، تنها پولی بود که از آن آثار به ما تعلق می‌گرفت. آثاری که آمار فروش‌شان بعضا واقعاً بالا و چشمگیر بود.
دقیقاً. سؤال بعدی من درباره همین موضوع بود که در آن دوره منطق درستی در ارتباط بین خواننده و دیگر هنرمندان تولید کننده آثار با ناشر نبوده و بیزنس و انتفاع مالی بیشتر به ناشران تعلق می‌گرفته.
این موضوع بود و خیلی هم محسوس بود. ما آن زمان با شور و انرژی کار می‌کردیم و اصلاً این قبیل مسائل برایمان اولویت نبود. کسی هم به ما نگفت که تو قرار نیست تا آخر عمرت این شورو اشتیاق و عشق را داشته باشی و حداقل چند اثر را برای خودت و خانواده‌ات نگه دار. مثلاً اوایل دوران کاری‌ام بود که اثر «همتای آفتاب» را با 5 هزار تومان خواندم و با بزرگواری چون «عماد رام» همکاری کردم. آن دوران هم قوانین و عرف خاص خودش را داشت. ما هم براساس قواعد همان دوره پیش می‌رفتیم و اوضاع را مدیریت می‌کردیم.
گفته می‌شود هنوز هم آن آثار قدیمی شما بازار فروش دارد و همچنان در حال بازنشر است. درست است؟
بله برخی از آثار قدیمی هنوز هم بازنشر می‌شوند و می‌فروشند. البته من دیگر نقش یا انتفاعی از این بابت ندارم و حقوق آثار در اختیار ناشرین محترم است. ولی بارها این موضوع را به خود من هم گفته‌اند که آثار قدیمی‌تر من هنوز هم طرفدار دارند و فروش‌شان هم خوب است.
درباره سالهای ابتدایی فعالیت شما چیزی که میگویند این است که خیلی از آهنگسازان در آن دوران، هر آهنگی که می‌ساختند برای شما و آقای شهرام ناظری ساخته می‌شد و انتخاب اصلی‌شان از بین شما و ایشان بود. این موضوع تا چه حد صحت دارد؟
بی تعارف اگر بخواهم سؤالتان را جواب دهم و آقای ناظری هم از من ناراحت نشوند، از آنجایی که من آثارم تیراژ داشت و آمار بالای فروشی را کسب کرده بود، عمدتاً آثار را قبل از همه برای من می‌فرستادند و من می‌شنیدم و اگر قبول نمی‌کردم، سراغ چهره‌های دیگر می‌رفتند. تم صدای من جوری بود که تقریباً همه چیز می‌توانستم بخوانم و حتی استاد جواد معروفی به فرزندشان گفته بودند اگر روزی قرار باشد آهنگی بسازم و از آن آهنگ خوشم بیاید، حتماً آن آهنگ را باید آقای افتخاری بخوانند. همه آن آثار تولید و پخش می‌شد و ما حواسمان نبود که قرار نیست تا همیشه اوضاع بدان گونه باشد. الان هم همیشه به جوانانی که در حوزه موسیقی خوب کار میکنند می‌گویم که به آینده‌‌تان فکر کنید و سعی کنید جوری پیش بروید که بتوانید آینده خود را تأمین و بعد در پی آرزوهایتان در حوزه کاری خود بروید.
نکته مهم دیگری که درباره شما عنوان می‌شود این است که تعداد آلبوم‌های شما در بازار موسیقی کشور یک رکورد به حساب میآید. عدد دقیقی از تعداد آلبوم‌هایتان دارید؟
حدود 80 آلبوم منتشر کرده‌ام و در حال حاضر هم 4 آلبوم آوازی در دست انتشار دارم که جناب آقای «محمد علی چاوشی» قرار است آنها را روانه بازار کند. استاد ذوالفنون و چند استاد گرانقدر دیگر در این آثار با من همکاری کرده‌اند و حدود 40 اثر ساخته شده است. این آثار آماده انتشارند و قرار است در چهار آلبوم روانه بازار شوند. 70 تصنیف دیگر هم که همگی آثاری از استاد ذوالفنون هستند، در اختیار آقای مناجاتی است و ایشان قرار است درباره روند انتشار آن آثار هم اقدام نمایند.
این آلبوم‌هایی که می‌فرمائید، علاوه بر آن 80 آلبومی ست که منتشر شده است؟
بله. 80 آلبوم از من منتشر شده و این آثاری هم که عرض کردم، در دست انتشارند. آن 80 آلبوم در طول همه این سالها منتشر شده‌اند و برای آثار جدید در حال برنامه‌ریزی بودیم که آن اتفاقات رخ داد و...
قبل از اینکه به آن اتفاقات برسیم، می‌خواهیم درباره سبک‌های دیگر موسیقی در ایران از شما بپرسم. در همه این سالهای فعالیت‌تان، آیا صدا یا هنرمندی در حوزه پاپ و سنتی بوده که شما تحت تأثیرش باشید و به چشم یک خواننده خوب آثارش را دنبال کنید؟
قرار نیست مدحی انجام دهم و سوء برداشتی اتفاق بیفتد. ولی هر وقت صدای استاد شجریان را می‌شنیدم، یک صداقت خاصی در صدای ایشان حس می‌کردم. درست قبل از این که با شما صحبت کنم، «قاصدک» استاد شهبازیان را با صدای استاد گوش می‌کردم و واقعاً لذت می‌بردم. هر وقت صدای استاد شجریان را می‌شنوم خود به خود می‌زنم زیر آواز. همه اینها به‌خاطر علاقه‌ای است که به ایشان دارم و آثارشان را برای من عزیزتر و دوست داشتنی‌تر میکند. حوالی سال 60 بود که ما با هم رفت‌وآمد داشتیم و من در تهران خدمت ایشان می‌رسیدم و ایشان هم در اصفهان به منزل من می‌آمدند. من یک رنوی قدیمی داشتم و قتی با استاد در آن می‌نشستیم، آقای شجریان به من می‌گفت: «علیرضا بخون... بخون که دلمون گرفته » و من می‌خواندم و آن روزها هرگز از ذهن من پاک نمیشود. با هم می‌رفتیم منزل استاد تاج یا دوستان دیگر. روزهایی که دیگر تکرار نمی‌شوند. این صحبت‌ها را در شرایطی به زبان می‌آروم که نه ایشان نیازی به مدح و تعریف من دارند و نه من به ایشان. اینها حرفهای دل من است که همیشه با صراحت گفته‌ام. من عاشقانه دوست‌شان دارم و برایشان احترام ویژه‌ای قائل‌ام.
ولی ظاهراً بعد از آن اتفاقات با آقای احمدی‌نژاد رابطه خوبی با ایشان ندارید.
آن اتفاق نه تنها برای من در حوزه اجتماعی تبعات زیادی داشت، بلکه باعث شد بسیاری از هنرمندان این مملکت هم پشت من را خالی کنند.
شما در اوج این اختلافات نامه عجیبی را خطاب به آقای شجریان نوشتیدو در رسانه‌ها منتشر کردید. بخش‌هایی ازاین نامه به شدت سر و صدا کرد و به سوژه‌ای برای طنز نویسان مبدل شد. واقعاً انگیزه اصلی انتشار آن نامه به آقای شجریان در آن دوره سخت و پرحاشیه چه بود؟
در واقع این نامه اظهار محبت من به آقای شجریان بود. ما از یک خانواده‌ایم و طبعا من هم مانند افراد دیگر خانواده، آقای شجریان را دوست دارم. چرا نباید حالت دوستی و برادری داشته باشیم؟ بعضی‌ها می‌پرسند که تو از آقای شجریان دلخوری؟ من از ایشان دلخور نیستم. من از خودم دلخورم. همان زمان هم از خودم دلخور بودم و با صراحت بر زبان آوردم. چرا نباید استاد شجریان در ایران بخواند؟ ماهیگیرها و بناها و پیشه‌ورها هم با هم آواز می‌خوانند و کار میکنند. چرا نباید ما هم‌آواز باشیم؟ چرا شجریان نباید از حال من خبر داشته باشد؟ بیست سال است که من شجریان را ندیده‌ام و این واقعاً خوشایند نیست.
ایشان به‌هر‌حال ممنوع الکار بودند و اجازه فعالیت در آن دوره به ایشان داده نمی‌شد و هنوز هم داده نمیشود.
آقای شجریان ممنوع‌الکار نیست. چه کسی میتواند به ایشان بگوید کار نکن؟ چه کسی میتواند مجوز ایشان را صادر کند یا نکند؟ شجریان خودش کارهای خودش را امضا میکند. ایشان اگر بخواهند دوباره می‌توانند در ایران فعالیت کنند.
اگر قرار باشد درباره آثار «همایون شجریان» صحبت کنید درباره او چه نظری دارید؟
او به‌هر‌حال حواسش جمع است و درست جلو می‌رود. نام بزرگی چون شجریان بر اوست و قطعاً وظیفه سنگینی دارد. صدایش را دوست دارم.
درباره انتخاب‌های حوزه پاپ کسی را اسم نبردید. شما هم از آن جمله هنرمندانی هستید که کمتر حاضر می‌شوید درباره آثار پاپ نظر بدهید؟
خدا رحمت کند استاد محمد نوری را. ایشان واقعاً استاد بود. البته جوانان خوبی را در این دوره کنونی داریم و صداهای خوبی می‌شنوم. به‌هر‌حال درها به روی موسیقی در کشور بسته است و همین باعث می‌شود انگیزه‌ها برای استمرار و پیشرفت بیشتر و بیشتر شود. ولی قطعاً سر آمد پاپ در ایران از نظر من محمد نوری بوده و هست.
از بین چهره‌های نسل جدید موسیقی سنتی چطور؟ چهره‌هایی که با وارد کردن برخی فضاهای تلفیقی در موسیقی سنتی کشور، صدای بسیاری از اساتید سنت گرای موسیقی ملی را در آورده‌اند و اعتراض‌های زیادی به آنها شده است.
من اعتقاد دارم باید این جوانان به دستبوسی اساتیدی چون استاد شجریان بروند و از او بپرسند و مشورت بگیرند. آواز فقط «ها ها» کردن و دست و دهانی نیست. بسیار شنیده‌ام که آثاری از سوی برخی جوانان موسیقی سنتی ارائه می‌شود که همه غلط و پر ایراد است. صداها عمدتاً فقط می‌خواهند روی همدیگر را کم کنند. خواندن و آواز، نکات ریز زیادی دارد و باید با مشورت به این علم رسید. آشپزی فقط پختن گوشت و اضافه کردن ادویه نیست. باید هنر و درک درستی از آشپزی داشت. آواز باید به دل بنشید تا دلی را بلرزاند. درباره این نسل جدید کمتر می‌توانم واژه ویژه‌ای بر زبان بیاورم. اعتقاد دارم بدون «پیر» نباید حرکت کنند، هر چند به قولی سکندر زمانه باشند. پیر قبیله موسیقی هم استاد شجریان هستند که همه باید به‌دست بوسی ایشان بروند.
برویم سراغ بحث اصلی این گفت‌وگو. دیدار و در آغوش کشیدن آقای احمدی‌نژاد در 17 مرداد سال 89، همزمان با روز خبرنگار در مرکز همایش‌های صداوسیما. اصلاً شما از طریق چه کسی به این برنامه دعوت شده بودید؟
از تلویزیون به من زنگ زدند و گفتند 5 میلیون به شما میدهیم و شما برای برنامه بزرگداشت خبرنگاران بیائید و «پلی بک» اجرا کنید. من هم قبول کردم. من معمولاً برای اجراها یا بصورت پلی بک قرارداد می‌نویسم، یا با گروه. آن روز قرار شد برای اجرای پلی بک به سالن بروم. 5 میلیون به حساب من واریز شد و من هم رفتم به سالن. قبلش یک داستانی هم بود. دوستان در تلویزیون شعری از آقای حداد عادل را به من داده بودند تا رویش آهنگ ساخته شود و من هم بخوانم. ما به هر آهنگسازی این شعر را دادیم، زیر بار نرفت و کار را نساخت. آقای ضرغامی کاملاً در جریان این موضوع بودند. وقتی این آهنگ درست نشد و ساخته نشد، صدا و سیما کمی علیه من موضع پیدا کرد. همه اینها باعث شد روبوسی من با آقای احمدی‌نژاد بارها از تلویزیون پخش شود. مشخص بود همه چیز کاملاً برنامه‌ریزی شده است. این همه آدم با آقای احمدی‌نژاد روبوسی کردند ولی کدامیک اندازه من تبعات داشت؟ آنقدر نشان دادند و پخش کردند تا بازی به شدت پیچیده شد و در آن اوضاع ملتهب، جامعه ایرانی علیه علیرضا افتخاری موضع بدی گرفت. آن اتفاق باعث شد خانواده من عذابی را تحمل کنند که گفتن‌‌اش در کلمات نمی‌گنجد.
درباره آن لحظه حرف می‌زنید؟ اصلاً چه شد با آقای احمدی‌نژاد رو به رو شدید؟
از صحنه که پایین می‌آمدم، به روح پدرم قسم، فردی قد کوتاه به سرعت سمت من آمد و گفت: «بدو بدو که آقای احمدی‌نژاد به‌خاطر شما ایستاده‌اند و معطل شما شده‌اند.» اسم‌شان یادم رفته که این‌فرد کوتاه قد چه کسی بودند. من اصلاً قرار نبود سمت ایشان بروم. اتفاقاً سخت گرفتار برخی کارها هم بودم و می‌خواستم بروم. ولی دور و بری‌های ایشان با این قبیل رفتارها باعث شدند این دیدار رخ دهد. تیم بادیگاردهای شخصی ایشان همیشه حواسشان هست که اصلاً کسی نباید نزدیک آقای احمدنژاد شود. ولی درباره من اوضاع کاملاً برعکس شد و من را برای مواجهه با ایشان هدایت کردند. خودشان من را به سمت ایشان هل دادند و در ادامه هم رسانه‌ای مثل تلویزیون این دیدار را پوشش داد و با قدرت و هدفمندی خاصی، آنرا هر شب پخش کرد. برای چه؟ چرا؟ چون من نتوانسته بودم آهنگسازی را قانع کنم که شعر آقای حداد عادل را بسازند و روی آن کار بخوانم. همه این سناریو به نوعی به‌خاطر عمل نکردن من به خواسته آنها درباره آقای حداد عادل بود. همه اینها دست به‌دست هم داد تا این موضوع به سرعت در جامعه با نگاهی بد و منفی ترویج پیدا کند.
خودتان چه زمانی متوجه شدید که این اتفاق و در آغوش کشیدن آقای احمدی‌نژاد در رسانه‌ها خبر‌ساز شده و تبعات اجتماعی‌‌اش گریبان شما را گرفته؟
حدود یک هفته بعد بود که همه چیز شروع شد و به مرور بد و بدتر شد. رسانه‌های خارج از ایران هم که اوضاع را خراب‌تر کردند و فکر می‌کردند من برای بوسیدن آقای احمدی‌نژاد وقت گرفته‌ام!
در آن لحظه چه دیالوگ‌هایی بین شما و آقای احمدی‌نژاد رد و بدل شد؟
من روی صحنه که بودم، گفتم: چشم 6 میلیارد مردمی که روی زمین زندگی میکنند، به ماست. منظورم این بود که حواستان باشد آقای رئیس‌جمهور. به حکم یک شهروند ایرانی دلم می‌خواهد در برابر مردم دنیا رو سفید باشم. اینها جملاتی بود که روی صحنه گفتم.
منظور من لحظه‌ای است که ایشان را از نزدیک دیدید و در آغوش گرفتید.
من تصنیف «از اوج آسمانها» اثری از «عباس خوشدل» را روی صحنه «پلی بک» کردم و وقتی پایین آمدم و من را اطرافیان ایشان به سمت آقای رئیس‌جمهور هل دادند، فقط به من گفتند: «ماشاالله».
و شما چه گفتید؟
من چیزی برای گفتن نداشتم. آن لحظه وقتی برای حرف زدن نبود. از تصاویر مشخص است. یک«متشکرم» به «ماشالله» ایشان گفتم. بعد از همه این اتفاقات‌ها من به نظرم میآید اگرایشان مثلاً می‌گفتند که زنگ موبایل من صدای آقای افتخاری است و من به ایشان علاقه قلبی دارم، شاید کلیت این اتفاقات رخ نمی‌داد. ولی دریغ از حتی یک جمله که در باره من ذکر شود. آقای احمدی‌نژاد در این مدت حتی یکبار پیگیر احوال من نشدند. با صدای بلند به ایشان می‌گویم در مورد من بسیار انسان قدرنشناسی بودند. با صدای بلند این جملات را بر زبان می‌آورم و امیدوارم به گوش‌شان برسد. شما را به جان مادرتان قسم می‌دهم که به من کمک کنید تا این حرف‌ها به گوش همه برسد. امروز به آگاهی و درک سیاسی درستی از این بازی‌ها رسیده‌ام و امیدوارم این موضوع به خوبی در رسانه‌ها انعکاس پیدا کند.
و از آن لحظه شما وارد بازی‌ای شدید که به شدت برایتان دردسر‌ساز شد و حتی خانواده شما هم زیر فشار بود.
یادم است که نوشته‌ای زیر در منزل شخصی من گذاشتند که اینجا بمب‌گذاری خواهد شد و هرچه سریع‌تر باید این منزل را تخلیه کنید. به قدری فشار و تهدیدها زیاد شد که مجبور شدیم از آن محل برویم. مدت‌ها کلاه می‌گذاشتم روی سرم و برای خرید این‌ور و آن‌ور می‌رفتم. اگر هم کسی من را می‌شناخت، برخوردهای اهانت‌آمیز و زشتی می‌شد. خوب یادم هست وقتی در فرودگاه وارد سالن انتظار شدم و نشستم، حدفاصل ده متری من همه مردم از صندلی‌ها بلند شدند و اطرافم خالی شد. دوستان من دیگر من را مهمانی‌های خودشان هم دعوت نمی‌کردند و می‌ترسیدند بلایی سر بچه‌هایشان بیاید. می‌گفتند علیرضا تو دوست بیست ساله ما هستی ولی واقعاً بهتر است دیگر نباشی، چون مردم و آشنایان همسر و بچه‌های ما را مورد توهین قرار می‌دهند که چرا افتخاری را اینجا راه داده‌‌اید. می‌گفتند چرا با «رفیق احمدی نژاد» رفت و آمد می‌کنید!
پس از آن اتفاقات و این قبیل برخوردها، از طرف مسئولین فرهنگی دولت قبلی مورد حمایت قرار نگرفتید؟
موضوع همین است و اصلاً من به‌خاطر همین ناراحتم و خشمگین. اگر تلویزیون اجازه می‌داد من ده دقیقه همین صحبت‌هایی که با شما داشتم را مطرح کنم، شاید تبعات آن اتفاقات اینگونه زندگی من را تحت تأثیر قرار نمی‌داد. فرزند کوچک من دیگر دانشگاه نرفت و انصراف داد. می‌گفت به من توهین میکنند و به شدت فضای بدی علیه من در دانشگاه راه افتاده است. روی وایت برد عکس من را می‌کشیدند و دشنام‌های زشتی می‌نوشتند. دخترم بارها با چشم گریان به خانه آمد. VOA و برنامه پارازیت بیش از بیست بار من را چهره زشت و بد هفته انتخاب کرد و همین اتفاقات بازی را وحشتناک‌ترکرد. این در حالی بود که هیچ اظهار‌نظر یا حمایتی از سوی همین آقایون داخل کشور از من نشد و معلوم نبود با ادامه این روند چه بلایی سر فرزندان من قرار بود بیاید. مادرم را در اصفهان و در صف نانوایی هل داده بودند. آقای احمدی‌نژاد مرد باشد! خدا آدم را‌گیر نامرد نیندازد، دوست خوب من. این جملات را با سوز درونم می‌گویم به شما که امیدوارم حرف‌هایم رابه دقت منتقل کنید.
نامه شما به استاد شجریان در حالی منتشر شد که پیش از آن استاد شجریان در مصاحبه با «یورو نیوز» حمله تندی به شما کردند و گفتند: «یکی از هنرمندان ما که صدای خوبی داشت و خوب می‌خواند و شهرت خوبی داشت، یک اشتباه اجتماعی کرد که به نظرم از سر سادگی و ندانم کاری‌‌اش بود، یک دفعه مردم او را کنار گذاشتند. پس این موسیقی نیست. این رفتار و کردار و گفتار است. به همین دلیل هنرمندان در رفتار و کردار و گفتار باید خیلی دقت کنند. جامعه آگاه است، وجدان جامعه بیدار است، جامعه مو را از ماست می‌کشد. کوچکترین اشتباهی زیر پروژکتور جامعه قرار می‌گیرد. نمی‌توانید اشتباه کنید. جامعه کوچکترین اشتباه و ریاکاری را بزرگ میکند و دروغ گویی و اشتباه را نشان میدهد». ولی شما در نامه خود برای ایشان نوشته بودید: «ما آجر نیستیم که بمانیم. عمری از ما گذاشته است. باید هر کدام در نوای هم بخوانیم. ما یک جمع خانواده‌ایم. ما باید اسم همدیگر را صدا بزنیم. ما باید همایون هم باشیم. ما نباید ورود را از هم بپوشانیم و اجازه گذر را به یکدیگر ببندیم. ما از همدیگر می‌ترسیم. ما در یک باغ هستیم. با افکار یک درخت پربار باید سرزنده و شاداب، از دور یکدیگر را صدا بزنیم. نزدیک هم بیاییم با محبت. چرا دستخط‌هامان برای هم خوانا نیست. صدا بزن مرا. نزدیک‌تر بیا». این تفاوت در ادبیات نامه‌ها به نظر خودتان نامانوس نبود؟
هنوز هم می‌گویم که استاد شجریان برای من مطلق‌اند. صحبت‌هایشان در آن گفت‌وگو مرا کمی رنجاند ولی به رسول ا... قسم همان زمان هم احساس می‌کردم که ایشان از بزرگواری و دلسوزی این جملات را درباره من استفاده کردند. ایشان می‌توانستند فتیله این ماجرا را پایین بکشند و با یک جمله اوضاع را به حالت اول برگردانند. ایشان پیشکسوتی بودند که من در آن دوره نیاز داشتم ایشان از من حمایت کنند و اصلاً از من بپرسند که اصل اتفاق چه بوده؟ ما همه با هم بودیم و باید به حکم سعدی «بنی آدم اعضای یکدیرند» در کنار هم می‌ماندیم. دل من از آن مصاحبه شکست.
نکته‌ای که هست...
اجازه بدهید. آقای احمدی‌نژاد جوری خودش را به آغوش من انداخت که انگار من یوسف گم گشته ایشان بودم. یک جوری به من چسبید و من را بوسید و پشت‌سر هم این اتفاقات را شکل دادند که... بابا بوسیدن یک بار، دو بار... جمله بعدی‌ام را امیدوارم جرات انتشارش را داشته باشید ولی من طناب خریده بودم خودکشی کنم. فشار بدی روی من و خانواده‌ام بود. فرزند کوچکم فهمید و گریه کرد و گفت: «بابا نکن». گفتم نمی‌توانم و واقعاً تاب این همه توهین و تهدید را ندارم. در ایران که هیچکس حواسش به من نبود و درد دل من را نمی‌شنید. در خارج از کشور هم یک روز چهره بد بودم و یک روز چهره زشت. منفور شده بودم و این برای یک هنرمند غیرقابل تحمل بود. سوپر مارکت محل به من جنس نمی‌فروخت! آرایشگر محل ما می‌گفت آقا وقتی شما روی این صندلی می‌نشینید دیگر هیچکس به مغازه من نمی‌‌آید و عذرخواهی می‌کرد و مودبانه می‌گفت دیگر نیایم. آژانس به من ماشین نمی‌داد. مردم تا این حد تحت تأثیر قرار گرفته بودند و امیدوارم این صحبت‌ها به درستی به گوش مردم برسد. حرف آخرم هم این است که آقای احمدی‌نژاد خیر نبینید. آقای ضرغامی خیر نبینید. و قطعاً خیر نخواهند دید. در این موضوع شک ندارم. چون من حقم این نبود. من بعد از 30 سال خواندن با تمام وجود، این حقم بود؟ بعد از سی و خرده‌ای سال این حق من و خانواده‌ام نبود.
حرفی مانده؟ آینده کاری شما قرار است در چه شرایطی پیش برود؟
اگر یک نفر هم از من دلخور باشد، من قطعاً نمی‌توانم کارم را درست انجام دهم. این ناراحتی را که من مسببش نبودم، با این درد دل مفصل که به وضوح درباره‌‌اش گفتم، حتی اگر یک نفر هم اصل موضوع را فهمیده باشد و برایش مشخص شود اوضاع از چه قرار بوده، باز هم برای من خوشایند است. امیدوارم وقتی مردم از قصد من برای خودکشی باخبر می‌شوند، قطره اشکی بریزند و فضای تلخ آن دوران را درک کنند. اگر چهار نفر در محل به شما وخانواده‌‌تان توهین کنند، کسی صبر و تحملش را ندارید. فکر کنید که یک ملت علیه من شده بودند و واقعاً دیگر امیدی برای زندگی نداشتم. من اگر خودکشی می‌کردم، همه خوشحال می‌شدند؟ راهی جز خودکشی برای من مانده بود؟ من تا این تصمیم هم جلو رفتم. ولی بعد، فرزند بیمارم باعث شد از تصمیمم صرف نظر کنم. امیدوارم مردم ایران که مبنای دل‌شان محبت است و صداقت، در جریان اصل اتفاقات قرار بگیرند.
به قلم پروفسور سید حسن امین
۱-یک قرن زندگی در یک نگاه کوتاه
استاد دکتر سید محمد رضا جلالی نائینی،حقوقدان،پژوهشگر تاریخ ادیان، محقق،مترجم،روزنامهنگار،سیاستمدار و خلاصه یکی از شخصیتهای ملی و تأثیرگذار ایران در صد سالهی اخیر در یازدهم فروردین 1389 قفس تن را شکست و به رفیق اعلی پیوست.
جلالی نائینی،از رجال خوشنام و خدوم فرهنگی،مطبوعاتی،اجتماعی و سیاسی ایران بود که هفتاد و چند سال از نود و چند سال عمر پربار خود را به خدمت به هموطنان خود موفق بود.جلالی نائینی به سال 1293 در نایین اصفهان متولد شد.دورهی تحصیلات ابتدایی را در نائین،دورهی اول متوسطه را در اصفهان و دورهی دوم دبیرستان را در مدرسه دار الفنون تهران گذرانید. در 1313 وارد دانشکدهی حقوق دانشگاه تهران شد.پس از فراغت از تحصیل در 1316 به سربازی رفت و با مرحومان دکتر غلامحسین صدیقی و نصرت الله امینی هم اطاق شد.در 1318 به سمت قاضی دادگستری به استخدام دولت درآمد.پس از سه سال قضاوت در پی اشغال ایران به دست متفققین در شهریور 1320 از خدمت قضایی استعفا داد و در 1321 پروانهی وکالت دادگستری اخذ کرد و از آن پس ضمن اشتغال به حرفهی وکالت،به روزنامهنگاری توأم با کسب فیض از محضر دانشمندان و تکمیل دانش و بینش و اندکاندک تألیف و تصنیف و خدمات علمی روی آورد.
در کارنامهی بلند و پربار جلالی نائینی، برگهای درخشان فراوان است.از جمله:
الف.یکی از خدمات جلالی نائینی، پژوهشهای او در زمینهی تاریخ ادیان،عرفان تطبیقی و هندشناسی بود.سفرهای علمیاش به هند آموزش زبان سانسکریت،چاپ کتابهای متعدد و ایجاد ارتباط علمی و فرهنگی میان ایران و هند در بالاترین سطوح،از جمله جواهر لعل نهرو،ابو الکلام آزاد و ایندیرا گاندی و دکتر تاراچند با اخذ دکترای افتخاری از دانشگاه بنارس محصول این تلاش است.
ب.برگ زرین دیگر کارنامهی جلالی نائینی، مبارزهی سیاسی و روزنامهنگاریست.او آخرین عضو بازمانده از مؤسسان اولیهی جبههی ملی در 1328 به رهبری زنده یاد دکتر محمد مصدق بود، هرچند آن جبهه را پس از دکتر مصدق،قبول نداشت.از جهت خدمات مطبوعاتی نیز،وی نخست،مدیر مسئول روزنامهی کشور(همسو با سید ضیاء الدین طباطبایی)بود؛به طوری که بعضی سرمقالههای آن به قلم سید ضیاء بود.خود جلالی نائینی مکرر می‌گفت که سید ضیاء و دکتر مصدق هر دو ایرانپرست بودند،اما شیوه و روشی که برای خدمت به ایران انتخاب کرده بودند،با هم مخالف بود.رحیم زهتاب فرد نیز به من می‌گفت که با پادرمیانی او و به دستور سید ضیاء شرکت مهین تور همه روزه یکصد عدد روزنامهی کشور را از تهران به تبریز میفرستاده است.با این همه، همین که در پی تحصّن در دربار،دکتر مصدق برای مبارزه با تقلب در انتخابات و در نهایت ملی کردن صنعت نفت به میدان آمد،جلالی نائینی آگاهنانه به خدمت جنبش ملی درآمد و سردبیر روزنامهی باختر امروز به مدیریت پسر خالهاش دکتر حسین فاطمی(شهید نهضت ملی کردن صنعت نفت و وزیر امور خارجهی دولت دکتر مصدق)شد.
ج.جلالی نائینی از جهت مشارکت در نهادهای مدنی و تشکلهای اجتماعی در استقلال کانون وکلا مؤثر بود و خود سالها عضو هیات مدیرهی کانون وکلای دادگستری و از دورهی شانزدهم تا نوزدهم یعنی سه دوره رییس کانون وکلا بود.
وی داستانی از شکایت پروندهیی علیه محمد رضا شاه را که آن را به عنوان«وکیل معاضدتی»به مرحوم سید حسن امامی(امام جمعه)احاله داده بود،در مجلهی حافظ نوشته است.
د.جلالی نائینی همچنین در آخرین دورهی مجلس سنا،سناتور انتخابی شد؛اما در مجلس سنا از پنجم شهریور 1357 که جعفر شریف امامی با اختیارات کامل به نخستوزیری رسید و متعاقب آن در ششم شهریور در انتخابات مجلس سنا،دکتر محمد سجادی (نایب رییس اول سنا)به ریاست مجلس سنا انتخاب شد، مخصوصا پس از کشتار مردم در روز 17 شهریور 1357(-جمعه سیاه)در میدان ژاله،در جهت منافع ملی و حقوق شهروندان علیه دولت وقت سخنرانی کرد و خواستار بازگشت به قانون اساسی و حفظ استقلال قوهی قضائیه شد.عاقبت هم در روز سوم بهمن مکان:کانون وکلای دادگستری مرکز-زمان:19 فروردین 1389
1357 به عنون اعتراض رسمی از سناتوری استعفا داد.هنگامی که اولین نطق آتشین او علیه رژیم در مجلس سنا در مطبوعات وقت بازتاب یافت،یحیی سمیعیان معروف به یحیی ریحان(1275- 1363)از شاعران و روزنامهنگاران قدیمی،این غزل را در وصف او سرود:
مردم گشودهاند زبان بر ثنای تو ای سرور عزیز که جانم فدای تو آید هماره روح خلایق به اهتزاز خوانند در جریده چو نطق رسای تو هان ای جلالیای شه اقلیم معرفت در فضل و در ادب نرسد کس به پای تو
(ماهنامه حافظ،ش 66،بهمن 1388،ص 12)
هنگامی که جلالی نائینی در نطق خود در مجلس سنا گفت که: «جلو ترک تازیهای ساواک را بگیرید!»،تهدیدهایی از جانب دربار علیه او صورت گرفت و از جمله سرلشکر ایرج مطبوعی،پیغامهای تند به او رساند ولی جلال نائینی مردانه بر مواضع خود ایستادگی کرد و گفت:«اگر بخواهید مرا در همین ساختمان مجلس سنا همین الان دستگیر کنید و به زندان ببرید،من آمادهام.»
هـ.جلالی نائینی خاطرات خود را از غائلهی آذربایجان و دخالت شوروی در آن در 1324،جنبش ملی کردن صنعت نفت و تأسیس جبههی ملی اول در 1328،حمله به دفتر روزنامهی باختر امروز در کودتای 28 مرداد 1332،مکاتبات خود با مصدق،فعالیتهایش برای نجات جان دکتر حسین فاطمی از خطر اعدام،مراجعاتش به مهندس مهدی بازرگان برای انتقال بدون خونریزی قدرت در بهمن 1357 و چندین خاطرهی ارزشمند مشابه را طیّ دهها مقاله در ماهنامهی حافظ نوشته است.با این همه،وی پس از پیروزی انقلاب 1357 همانند بسیاری دیگر از رجال کشور که در رژیم سابق،مقامات مهمی را قبول کرده بودند،مدتی گرفتار و محبوس بود.اما به دلیل سلامت نفس و خدمات فرهنگیاش سرانجام آزاد شد و سی سال دیگر با عزت زیست.
تألیفات و آثار قلمی دکتر جلالی نائینی
از استاد دکتر جلالی نائینی دهها مقاله در مجلههای معتبر ادبی ایران از جمله:یغما،وحید،گوهر،کلک،کیهان فرهنگی، بخارا و حافظ چاپ شده است.وی همچنین سخنرانیهای متعددی در کنگرهها و همایش‌های داخلی و خارجی از جمله در کنگرهی تحقیقات ایرانشناسی در سالهای 1352 و 1354، انجمن ادبی ایران و دیگر انجمنهای ادبی تهران ایراد کرده و در یادنامههای بزرگانی چون ابوریحان بیرونی،خیام نیشابوری،دکتر جعفر شهیدی،محیط طباطبایی،دکتر محمود افشار،ابوالحسن ورزی و دیگران قلم زده است.یکی دیگر از کارهای او چاپ سه نسخه از دیوان حافظ بود که اولی با همکاری نذیر احمد از استادان پارسیدان شبه قاره و دومی به همراهی دکتر نورانی وصال(نوهی وصال شیرازی)بود که به دنبال آن دهها مقاله و مصاحبه دربارهی ذهن و زبان حافظ از او به چاپ رسید.
آثار مکتوب جلالی نائینی که بیشتر در زمینهی هندشناسی، قرآنپژوهی،تاریخ ادیان و ادبیات است،بسیارند از جمله:
1-«تاریخ جمع قرآن کریم»با مقدمهی دکتر احمد مهدوی دامغانی
2-کتاب توضیح الملل،ترجمهی فارسی ملل و نحل شهرستانی
3-سه نسخه تصحیح شده دیوان حافظ یکی با همکاری دکتر نذیر احمد دیگری با همکاری دکتر نورانی وصال و سوم به استقلال
4-تصحیح و چاپ تفسیر مواهب علیه ملا حسین کاشفی واعظ سبزواری
5-«اوپانیشادها»موسوم به سرّ اکبر،ترجمهی محمد داراشکوه،با همکاری دکتر تاراچند
6-«پنچاکیانه یا پنج تنتره(کلیله و دمنه)»،تصحیح و تحقیق با همکاری دکتر تاراچند و دکتر عابدی
7-«گزیده سرودههای ریگودا»ترجمه و تحقیق و نگارش
8-«مهابهارت»ترجمهی فارسی نقیبخان در چهار جلد،با همکاری دکتر شوکلا
9-«پارسی پرکاش»(فرهنگ مختصر سانسکریت به فارسی) تألیف کریشنا داس
10-«جوگ باشت»در فلسفه و عرفان هند،ترجمه نظام پانیپتی
11-«لغات سانسکریت در کتاب ماللهند بیرونی»،با مقدمهی دکتر تاراچند،چاپ شورای عالی فرهنگ و هنر
12-«مجمع البحرین»(دریای دو اندیشهی هند و ایرانی) تألیف محمد داراشکوه فرزند شاه جهان
13-«هند در یک نگاه»مشتمل بر تاریخ و ادبیات و مکتبهای فلسفی هند
14-«طریقهی گرونانک و پیدایی آیین سیک»
15-«منتخاب آثار داراشکوه»
16-«شرح حال جواهر لعل نهرو»
17-«فرهنگ سانسکریت به فارسی»در دو جلد،از انتشارات پژوهشگاه علوم انسانی
18-ثنویان در عهد باستان
19-ترجمهی«کتاب الاصنام»(تنکیس الاصنام)،تاریخ پرستش عرب پیش از اسلام،تألیف ابومنذر هشام بن محمد کلبی
20-تصحیح و چاپ سکینه الاولیاء
<h5 align="right">3-مجالس بزرگداشت جلالی نائینی</h5>
استاد دکتر جلالی نائینی در قطعهی ناموران بهشت زهرا در کنار مشاهیری چون دکتر سید احمد سیادتی،دکتر محمد خوانساری، دکتر سیف الله وحیدنیا دفن شد.مجلس ترحیم باشکوه او که از سوی خانوادهاش روز سه شنبه 17 فروردین 1389 در مسجد الرضا برگزار شد،شاهد حضور انبوهی از بزرگان و نشانهی محبوبیت آن زنده نام بود.در این مجلس حجت الاسلام و المسلمین حیدزاده (واعظ)سخنرانی کردند.
همچنین در روز پنجشنبه 19 فروردین 1389 مجلس بزرگداشت دیگری از طرف هیئت مدیرهی کانون وکلای مرکز در سالن اجتماعات کانون وکلا در تهران برگزار شد که در آن آقایان سید محمد جندقی کرمانیپور(رییس کانون)،جهانگیر امیر حسینی(عضو هیات مدیرهی کانون وکلا در ادوار ریاست مرحوم دکتر جلالی نائینی)،حسن رستگار(وکیل پایهی یکم دادگستری)،این بنده سید حسن امین و در خاتمه حجت الاسلام و المسلمین حقپناه(واعظ و وکیل دادگستری)سخنرانی کردند.
سومین جلسهی بزرگداشت او روز شنبه 21 فروردین 1389 در انجمن ادبی ایران در محل دایرة المعارف ایرانشناسی با حضور استادان،نویسندگان،روزنامهنگاران،شاعران و هنرمندان برگزار گردید که آقایان دکتر جهانگیر امیر حسینی و دکتر محمد اشتری (وکلای دادگستری)در آن سخن گفتند.
چهارمین نشستی که در آن تجلیلی از دکتر جلالی نائینی به عمل آمد،روز سه شنبه 24 فروردین 1389 در انجمن بهار خاقانی به مدیریت سرهنگ هوشنگ وزیری فراهانی در تالار بزرگ خانهی هنرمندان برگزار شد که به دلیل سابقهی سخنرانی مرحوم دکتر جلالی نائینی درمجلس بزرگداشت من و پدرم در انجمن مزبور، صاحب این قلم دوباره طیّ سخنرانی مبسوطی با حضور تعداد قابل توجهی از استادان،نویسندگان،شاعران،هنرمندان و هنر دوستان بیشتر به جنبهی خدمات مطبوعاتی و فرهنگی آن مرحوم پرداختم. این نیز شعریست که در سوگ او ساختهام:
جلالی،مرد علم و داد و دین،رفت
بزرگ استاد از ایران زمین رفت
امین در سوگ او بنشست و گفتا
کسی کش نیست دیگر جانشین رفت.
پروفسور سید حسن امین
(نقل از:روزنامهی اطلاعات،دوشنبه 16 فروردین 1389،ص 15)
راستش امروز داشتم به فهرست نوشته های وبلاگ نگاه می کردم ، به چیز جالبی برخوردم
در فهرست مراجعه ی خواننده به نوشته های وبلاگم دیدم که دو مطلب الوات و اوباش بیشترین مراجعه و اقبال رو یافته و بیشترین بازدید را داشته است . به راستی ما به کدام سمت و سو در حرکتیم ؟
آخرین بلایی که می تونه باز به سرت نازل بشه ، بلایی هست که از شرش راحت شدی که باز به سرت برگرده
هو الهادی
زن، خیلی جوان نبود. اما هنوز سن میانسالی‌اش هم نرسیده بود. مضطرب، این طرف آن طرف را نگاه می‌کرد.
زیر تیر چراغ برق خیابان لاله زار، جوراب شلواری توری، رنگ تند لب‌ها، گیس‌های پریشان… رنگ دیگری به خود گرفته بود.
دوره و زمونه‌ای نبود که معترضش بشوند…
سید مهدی قوام
*
حاج مرشد!
جانم آقا سید؟
آنجا را می‌بینی؟ آن خانم…
حاجی که انگار تازه حواسش جمع آن طرف خیابان شده بود، زود سرش را انداخت پایین.
استغفرالله ربی و اتوب‌الیه…
سید انگار فکرش جای دیگری است…
حاجی، برو صدایش کن بیاید اینجا.
حاج مرشد انگار که درست نشنیده باشد، تند به سیدمهدی نگاه میکند:
حاج آقا، یعنی قباحت نداره؟! من پیرمرد و شمای سید اولاد پیغمبر! این وقت شب… یکی ببیند نمی‌گوید اینها با این فاحشه چه کار دارند؟
سبحان الله…
سید مکثی میکند.
بزرگواری کنید و ایشون رو صدا کنید. به ما نمی‌خورد مشتری باشیم؟!
حاج مرشد، بالاخره با اکراه راضی می‌شود. اینبار، او مضطرب این طرف و آن طرف را نگاه میکند و سمت زن می‌رود.
زن که انگار تازه حواسش جمع آنها شده، کمی خودش را جمع و جور میکند.
پرستو صالحی
وی در سال ۹۱ در صفحه فیسبوک خود نوشت:
«به یک تهیه کننده سر‌شناسی از سره درد دل گفتم: دلم یه کار طولانی میخواد گفت: اونی‌ام که بهت کار طولانی بده حال طولانی میخواد…
من هنوز ایمان دارم که تو هنر مقدس هفتم، هستند انسان‌هایی که بی‌درخواست و نیاز و… فقط و فقط به کارشون فکر می‌کنن و بس و متاسفم از وجود کسانی که هنر پاک آریایی را رو با ناحیه ۱۰ قدیم تهران اشتباه گرفتن…».
ماهایا پطروسیان
پس از این «ماهایا پطروسیان» پیرامون صحبت‌های پرستو صالحی مبنی بر وجود فساد در سینمای ایران به واسطه افراد سودجو، گفت: من کم و بیش این حرف‌ها را شنیده‌ام، البته این حرف‌ها، حرفهای جدیدی نیست و این اتفاقات، اتفاقاتی است که سال‌هاست رخ میدهد. بیش از ۱۵ سال است که بسیاری از سینماگران درباره وضعیت نابسامان سینمای ایران هشدار می‌دهند و صحبت میکنند.
امین تارخ
امین تارخ نیز گفت: دختری را سراغ دارم، بعد از اینکه به برخی خواسته‌ها جواب مثبت نداد، او را با قرارداد بسته شده کنار گذاشتند و او بعد از این ماجرا موهایش را از ته تراشید و چند دفعه زمزمه خودکشی سر داد.
آری؛ بی توجهی و بی اهمیتی به ابتذال پشت پرده سینمای ایران همچنان روندی صعودی در پیش گرفت تا جایی که چندی پیش کشف حجاب قراردادن عکس های دیده نشده یکی دیگر از بازیگران زن در صفحه شخصی اینستاگرامش موج جدیدی را روانه رسانه ها کرد چراکه وی در توجیح رفتار خویش، درخواست های شرم آور برخی موسسات و شرکت‌های سینمایی و حتی برخی کارگردانان و تهیه کنندگان برای بازی دادن وی در فیلم‌های مختلف را مطرح ساخته بود.
واکنش جالب سخنگوی وزارت ارشاد
بعد از به راه افتادن موج رسانه ای و تایید برخی بازیگران در راستای ابتذال پشت پرده سینمای ایران بود که سخنگوی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی واکنش نشان داد . گفت: این گونه رفتارها که نشانه خلا شخصیت و کمبود عاطفی است در واقع انتشار عکس های بدون حجاب خودشان را در فضای مجازی برای مردم کار ضد فرهنگیو اخلاقی است و غیرقابل توجیه است. ما انتظار نداریم هنرمندانی که از کنار از همین مردم معروف شدند و جایگاهی پیدا می کنند حالا بخواهند به باورها و اعتقادات همین مردم بی توجه باشند.
سخنگوی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی تاکید کرد: صدف طاهریان بازیگر سینما برای توجیه رفتارغیراخلاقی خود وانمود می کند که همه مشکل دارند.
فقیهه سلطانی
پس ازاین بود که فقیهه سلطانی بازیگر سینما و تلویزیون با تایید بخشی از سخنان صدف طاهریان- که به تازگی کشف حجاب کرده بود نوشت:
خانم صدف طاهریان … حرفهای شما در مورد عده ی زیادی از دست اندرکاران سینمای ما متاسفانه، متاسفانه و متاسفانه، کاملا درست و مورد تایید هست.
سریال دنباله دار کشف حجاب برخی بازیگران زن ایرانی از جمله صدف طاهریان و چکامه چمن ماه باعث شد سایر بازیگران نسبت به این اتفاق واکنش نشان دهند و از ابتذال سینمای ایران و کناره گیری از عرصه هنر به دلیل پیشنهادهای بی شرمانه پرده بردارند.
پروانه معصومی
این بازیگر پیشکسوت با اشاره به اینکه فضای فعلی سینما در دست عده‌ای سودجو و غیرسینمایی است گفت: به جرئت می‌توانم بگویم پشت‌صحنه فیلم‌هایی که قبل از انقلاب ساخته می‌شد به مراتب از پشت‌صحنه‌های فیلم‌های امروز پاک‌تر و سالم‌تر بود.
السا فیروزآذر
فیروزآذر در گفتگویی اظهار داشت: با عده بسیاری از کارگردانانی روبه رو هستیم که به جای آنکه بازیگران شایسته را در تئاتر یا فیلم های شایسته و کلاس های آموزشی جستجو کنند و یا حداقل با تست گرفتن و آگاهی به استعداد افراد آنها را شناسایی کنند، در محافل و مهمانی ها به دنبال کشف بازیگر است، که مسلما به این بی اخلاقی دامن می زند. برای این قبیل کارگردانان فرق نمی کند که طراح صحنه یا فیلمبردار و سایر عوامل چه میزان خلاق و حرفه ای هستند بلکه بیشتر حواشی کار برایشان مطرح بوده و بر این اندیشه اند که تا چه میزان این افراد زیر دست می توانند کمبود های روحی روانی جنسی و مالی آنها را تامین کنند.
شاهرخ استخری
وی نیز در راستای ابتذال سینما گفت: همین الان یک بازیگر جوانی که اول راه است و حاضر است هرکاری بکند، به من نشان بدهید تا به او بگویم چه کار کند تا بتوانید ستاره سینما بشود، خیلی هم نیاز به استعداد ندارد، شاید یک خانه مجردی به کارش بیاید
حمیدرضا پگاه
حمیدرضا پگاه اظهار داشت: متاسفانه اکنون بسیاری از افراد برای رسیدن به پول و شهرت سعی می کنند وارد عرصه سینما شوند در حالی که هم کسی که برای این کار پول می پردازد و همچنین کسی که آن را دریافت می کند در نهایت ضرر خواهند کرد.
وی افزود : پیشنهاد غیر اخلاقی و بی شرمانه خطاب به بانوان و همچنین پیشنهاد برای دریافت پول های کلان در ازای دادن نقش به آقایان همواره وجود داشته اما به دلیل اینکه این موارد به صورت شفاهی مطرح می شود نمی توان آنها را پیگیری قانونی کرد.
ساناز سماواتی
وی نیز گفت: اگر می توانی مهمانی های شبانه ای برگزار کنی یا بروی در مهمانی ها؛ می توانی کار کنی؛ بقیه اگر کار حرفه ای می کنند و در این مسائل نیستند کنار گذاشته و به مرور به وادی فراموشی سپرده می شوند.
مرجان محتشم
محتشم نیز از دیگر بازیگرانی است که خود را از این حرفه کنار کشیده است و می گوید از طریق طراحی داخلی امرار معاش می کند.
محتشم در همین زمینه اظهار داشته است: محبوبیت بین مردم چیزی نیست که بتوان به راحتی آن را بدست آورد ولی متاسفانه برخی ستارگان به دلیل ابزار شدن و ارتباطات غیراخلاقی که باعث شرمندگی و تاسف است محبوب شدند که به اعتقاد من این محبوبیت نیست.
وی تاکید کرد: جایی برای کسانی که بخواهند با اعتقاد به خدا در عرصه ی سینما فعالیت سالم داشته باشند نیست و متاسفانه برعکس کسانی که تن به ارتباطات نامشروع می دهند در این عرصه بالا می روند.
صبا کمالی
صبا کمالی نیز چندی پیش در اعتراض به وضعیت حال حاضر سینمای ایران از فعالیت های هنری انصراف داد.
این هنرپیشه سینما گفت: من وقتی وارد این عرصه شدم شرایط خیلی محترمانه تر بود. اوضاع هنر نسبت به چند سال اخیر چه از نظر مالی و چه از نظر اخلاقی خیلی بهتر بود ولی چند سالی است که شرایط به گونه ای دیگری است.
وی ادامه داد: امیدوارم شرایط درست شود اما باید بگویم که من بابت هر جواب ردی که به پیشنهاد وقیحانه تهیه کنندگان دادم آنها مرا ۵ سال به عقب پرت کردند، یک مشت موجودات حقیر که اسم دیگری را روی آنها نمی توان گذاشت.
داستان ابتذال در سینمای ایران بیش از دو دهه است که به موضوع روز تبدیل شده و امروز علاوه بر مشکل فیلم های مسئله دار و دیالوگ های نا به هنجار و خارج از عرف که نقد بسیاری از افراد و حتی بازیگران را به دنبال دارد، پشت پرده مفسده پیشنهادات بی شرمانه به بازیگران نیز وجه جدید این ابتذال شده است. از همین رو شاید لازم باشد وزارت ارشاد به عنوان متولی و مسئول اصلی از بین بردن و یا به حداقل راندن مفسده موجود در این بخش فرهنگی تغییر جدی و اساسی در روند فعالیت و نظارت خود اعمال کند.
به گزارش گروه بین الملل خبرگزاری تسنیم به نقل از رسانه های عراقی، مراسم عزاداری اربعین امام حسین (ع) بزرگترین گردهمایی مذهبی جهان است که امسال با حضور 22 زائر در چارچوب برنامه امنیتی دقیق، برگزار شد.
از این تعداد 16 میلیون و 500 هزار زائر از عراق و 5 میلیون و 500 هزار نفر نیز از خارج عراق عازم کربلا شدند. این در حالی است که وزیر حمل و نقل عراق تعداد زائران شرکت کننده در مراسم اربعین حسینی را 26 میلیون نفر اعلام و پیش بینی کرد که تعداد زائران در مراسم اربعین امروز عراق به 27 میلیون نفر برسد.
جنیست زائران
40 درصد زائران را مردان و 60 درصد بقیه را زنان تشکیل می دادند.
برنامه امنیتی
به منظور تامین امنیت زائران امام حسین (ع) در مراسم اربعین امسال 300 هزار نیروی امنیتی و نیروهای دفاع مردمی و دواطلب حضور داشتند، به این ترتیب که از این تعداد 284 هزار نیروی امنیتی و 10 هزار نیروی دفاع مردمی و پنج هزار نفر نیز نیروی دواطلب مرد و دو هزار نفر نیز نیروی داوطلب زن بودند.
حمل و نقل
60 هزار خودرو به منظور ارائه خدمات به زائران اربعین در نظر گرفته شد که 48 هزار و 500 دستگاه خودرو متعلق به وزارت حمل و نفل و ده هزار خودرو وابسته به سایر وزارتخانه های عراق بودند و علاوه بر این یک هزار و 500 دستگاه اتوبوس ایرانی نیز برای زائران در نظر گرفته شد.
همچنین 24 قطاردر مسیرهای مختلف به زائران خدمات ارائه می کردند که از این تعداد 14 قطار در مسیر بغداد- کربلا- بغداد در حرکت بوده و ده قطار دیگر نیز در مسیرهای بصره- کربلا- بصره در رفت وآمد هستند.
یکصد و 40 فروند هواپیما نیز به طور روزانه وارد فرودگاه نجف می شود.
هیئت های خدمت رسانی به زائران
هفت هزار و 137 هیئت شامل هفت هزار و 60 هیئت داخلی و 77 هیئت عربی و غیر عربی به زائران کربلا خدمات ارائه می کنند.
کشورهای شرکت کننده در زیارت اربعین
60 درصد زائران از ایران هستند، 15 درصد از بحرین، هفت درصد از لبنان، چهار درصد زائران نیز از عربستان هستند.
زائران کویتی، پاکستانی و قطری به ترتیب سه ، دوو یک درصد زائران را تشکیل داده و هشت درصد نیز از سایر کشورهای جهان هستند.
حضور 600 خبرنگار برای پوشش اخبار مراسم
600 روزنامه نگار و اصحاب رسانه برای پوشش اخبار اربعین امام حسین (ع) حضور یافتند.21 خودرو و دستگاه پخش مستقیم برای پوشش اخبار مراسم امسال شرکت داشتند.
خدمات شهرداری
ده هزار کارمند دولتی در تامین نظافت خیابان ها در جریان حضور زائران امام حسین (ع) به فعالیت پرداختند.
علاوه بر این 21 خودرو برای پخش مستقیم اخبار اربعین به کار گرفته شدند.
خدمات بهداشتی
ده هزار کادر بهداشتی برای ارائه خدمات بهداشتی و پزشکی به زائران شرکت داشتند.
بر اساس ارزیابی مسئولان محلی کربلا در چند روز گذشته 22 میلیون زائر در مراسم اربعین امام حسین (ع) امسال وارد کربلا شدند که از تمام استان های عراق و نیز 80 کشور جهان هستند.
60 هزار خودرو نیز برای نقل و انتقال زائران به کار گرفته شد و فرودگاهها نیز ورود 140 فروند هواپیما از خارج عراق به فرودگاه نجف در هر یک از روزهای زیارت اربعین را به ثبت رساندند.
برگزاری مراسم اربعین بدون مشکل امنیتی
زیارت اربعین امسال بدون هیچ گونه مشکل امنیتی برگزار شد زیرا 300 هزار نیروی امنیتی از تمام گروهها و با حضور نیروهای دفاع مردمی و داوطلب در تامین امنیت زائران به کار گرفته شدند.
در این آتشی که به جان ترکیه افتاده ، البته دست تقدیر الهی نمایان است ، این ترکان با ضربه زدن به ایران در سالهای دهه ی 1370 -1380 توانست عرصه را به خویش اختصاص بدهد و از تمام ظرفیتها به سود خویش بهره ببرد . این کشور با رهبرانی مزور و مزدور به پیکر ایران ضربات سهمگینی زدند ، ولی امروز در جایی قرار دارند که به طرفه العینی بر می گردند به همان دوران پیش از اینی که هستند . حالا با نگاهی به رفتار دوگانه ی اردوغان در سیاست خارجی ، می توان به خوبی دریافت که اردوغان چه جوری رو به جلو فرار می کند و با فرافکنی و سوآل را با سوآل پاسخ دادن ، می کوشد که خویش را تبرئه کند
برادر و خواهر گرامی : می توانی مقلد باشی تا مانند کافران و مشرکان به دوزخ برسی !
می توانی محقق باشی که باید قید سرت و وقتت و کل زندگیت را بزنی !
و می توانی خیلی راحت این تحقیق را مطالعه کنی و به بهشت برسی ! اگر کسی
خلاف آنرا با آیات قرآن و عقل و منطق برای تو ثابت کرد این تحقیق را به سطل
آشغال بینداز و اگر کسی پاسخ نداد که قطعا پاسخ نخواهد داد آنگاه عقل خودت
را قاضی کن و بین بهشت و جهنم یکی را انتخاب کن و مطمئن باش در روز
قیامت , آخوند نه تنها به داد تو نمی رسد بلکه خودش نیز دربه در به دنبال
سوراخ موش می گردد .
مردم ایران حاضرند بمیرند ولی کتاب نخوانند . پس هر بلایی که سرتان بیاورند حقتان است !
آیا تماشا کردن عکس هم مشکل است ؟!
در پاسخ به نوشته ی بالا باید گفت که نویسنده ی این سطور که کسی به نام علیرضا حسینی است ، حتی شعور حرف زدن ندارد ، چه رسد به این که بتواند کتابی در رد تشیع بنویسد . این نویسنده ی جعال و دروغزن ، با هتاکی سخن می گوید و به خیال خود با در کنار هم نهادن چند عکس ، توانسته شرک تشیع را به اثبات برساند . من نمی دونم این نویسنده ، سید هست یا نه تنها و تنها نام حسینی را یدک می کشد ، در این صورت باید گفت ، باید یک تجدید نظر در لقمه یی که در خانه ی پدرش خورده بنماید . ایشان حتی وقتی ولایت مطلقه ی نیاکانش را قبول ندارد ، باید بمیرد . آدمی که منکر حقانیت نیاکان پاکش بوده و مدعی است که شیعیان که پیرو امامت هستند ، مشرک اند . پس وای به حالش
توجه:
:این پست برای اینه که بدونین خیابان چه جاییه و لات کیه
این که در حال حاضر هر کی از هر جایی یک روز یه چیزی از مامان جونش میخواد بش نمیدن
میره تو خیابون فرداش یه آهنگ میسازه توش در مورد خیابون میخونه و ...
کسانی مثل گروه چکمه که خیلی ادعا دارن بدونن که سلطان خیابان نیستن
خیابان سلطان نداره
این مطلب برای ترویج لات شدن نیست
برای اینه که ببینی که یا دست پلیس میوفتن یا دست دیگران کشته میشن (اکثرا) هم به مرگ عادی نمیمیرن
عاقبت ارزش دارد ... ؟
تمامی تصاویر زیر از اشخاص معروف و گنده لات های بزرگ که هر کدام چند دسته زیر دست دارند گرفته شده است.
تمامی متن های زیر واقعی بوده است.
مسئولیت تمامی تصاویر و متون تایید شده به عهده علیرضا میباشد
صمد کرده از کردستان
عکس گنده لات های ایران
عکس خیلی قدیمی از جوانی های مهدی گاوزن
حسین از کرج (مافیا )
از بزرگترین گنده لات های ایران
محمود کدخدایی معروف به سلطان وحشت، کسی که تموم باند های یاکوزا ژاپن ازش
میترسیدن و به هر منطقه از ژاپن که میرفت خلاف و باند های مافیایی به شکل
تصاعدی بالا میرفت. تو روسیه f14 صداش میکردن
کدخدایی قهرمانی که
یک دوره در جام دانکولوف، یک دوره در بازی‌های
اسپارتالیا شوروی، یک دوره از بازی‌های جهان پهلوان تختی مدال طلا را
به‌دست آورد. او که در بازی‌های جهانی 1983 یکی از ملی‌پوشان تیم ایران بود
اما با حکم دکتر ولایتی، وزیر وقت وزارت امور خارجه مجبور شدند به تهران
برگردند، چون از شانس بدش با
حریفی از رژیم غاصب صهیونیستی قرار بود کشتی بگیرد. او که پس از این اتفاق
درحالی که همه از استعداد درخشانش سخن می‌گفتند برای کارگری به ژاپن
رفت...
میگن یک گروه از کارگر های ایرانی مقداری پول جمع کردن که
برای خانواده هاشون بفرستن. محمود کدخدایی همراه با چندتا گردن کلفت میره
به زور این پولارو ازشون میگره و گوششونو میبره... چند دقیقه بعد از رفتن
محمود کدخدایی پلیس به خونه کارگر ها حمله میکنه و مقداری مواد مخدر که
کدخدایی جاسازی کرده بود رو پیدا میکنه و همشونو بازداشت میکنه .... و در
آخر محمود کد خدایی با پاسپورت جلعی در فرودگاه امام خمینی تهران توسط
نیروهای انتظامی شناسایی و دستگیر میشه ...
از روزی که ما ایرانی ها پس از انقلاب 1357 خ دچار
انزوای اجباری سیاسی شدیم ، در حالی که بایست تا سال 1371 خ مراحل پیشرفت
را طی می کریم و از دروازه های تمدن بزرگ می گذشتیم تا بتوانیم پنجمین قدرت
غیر هسته یی دنیا شویم ، خواسته یا ناخواسته دچار انقلابی شدیم که تا مدت
دو دهه درهای جهانی را به سوی و روی ایرانی ها بست و این باعث شد تا در
نبود فناوریهای نوین درجه یک با فناوریهای دست چندم کره ی شمالی و چین دست و
پنجه نرم کنیم . شاید اگر این تحریم های ناجوانمردانه را در حق ما اعمال
نکرده بودند ،امروز تا این اندازه عقب نمانده بودیم . حال بماند که
جنگاورمردانمان مدعی هستند که در عرصه ی نظامی پیشرفتهای قابل توجهی داشتیم
. خدا کند که انشاء الله همینجوری بوده باشد . حالا بماند که در این مدت
سعودیها به طمع افتادند تا از این آب گل آلود به سود خویش ماهی بگیرند ، به
محضی که ایران از چرخه ی دنیای آن روز بیرون رانده شد ، سعودیها دست به
خریدهای خرد و کلان از جنگ افزارهای اروپایی و آمریکایی و حتی روسی زدند تا
مثلا به خیال خود بتوانند خود را در برابر ایران مسلح کنند. تا این مدت
حتی کوشیدند که تا با دلارهای نفتی شان کشورهای دیگر را به چالش و آشفتگی
بکشانند و از سویی پای در حیاط خلوت ایران ، یعنی افغانستان گذاشتند که
تمام پوست و گوشت و استخوانشان فارسی زبان است . در نبود سیاست فعال ایران ،
سعودیها برای خویش جای پایی در افغانستان جستجو کرد و با پااندازی های
پاکستان که دنبال مطامع خویش در پشتونستان بود ، این جای پا را یافت . اگر
پاکستان دست عربهای افغان را به این کشور باز نکرده بود و مجاهدین طالب را
در خویش پرورش نداده بود ، اگر ایرانی به جای این سیاست منفعلانه ، سیاستی
فعال در افغانستان داشت ، امروز به اینجایی نمی رسیدیم که رسیده ایم .
ایران و افغانستان و تاجیکستان سه پاره ی یک تن هستند که دست استعمار و استحمار اروپایی ما را از هم جدا کرده است ، در نبود این سیاست قوی بود که القاعده در افغانستان شکل گرفت و در ادامه ی این سیاست منفعلانه بود که داعش در عراق شکل گرفته و ایران نتوانست ریشه های این نفاق دینی را در نطفه خفه کند . امروز با موش دوانی های عربستان سعودی و گسترش عقاید واپسگرای وهابی در سرزمین افغانستان و عراق ، توانسته جای پایی هم در خراسان و سیستان و کردستان به دست آورد. با نفوذ باورهای وهابی امروز ایران بیش از هر زمان دیگری در خطر است و خوشبختانه نیروهای مسلح ما چشم و گوش باز کرده و به خوبی حرکات خائنانه ی سعودی ها را در پیرامون ایران رصد می کند . امروز زمانی است که ایرانی باید با گسترش تشیع در عربستان سعودی جنگ را به خانه ی دشمنی بکشاند که همه ی جوانان ایرانی در حسرت جنگ با آنها و نابود کردنشان هستند . امروز جوانان ایرانی بیش از هر زمانی دیگر آماده ی نبرد با عربستان سعودی هستند . این نمود و آمادگی از جایی روشن می شود که جوانان ما در قالب مدافعین حرم راهی سوریه و عراق شده و جان بر کف با دشمنان وهابی مسلک داعشی نام می جنگند و با ریختن خونشان بر زمین ، ریشه های تناور تشیع در ایران باورتر می گردد .
با نگاهی به اماکنی که امروز داعش در آنها جولان می دهد ،در میابیم که تمام سرزمینهای هلال شیعی منهای ایران درگیر این نبرد هستند . تمام کشورهایی که به گونه یی تشیع اکثریت را در آنها دارد ، به گونه یی درگیری داخلی ایجاد شده و البته و صد البته در پس این فتنه ها ، جای پای وهابیت و سعودی ها دیده می شود . امروز زمانی است که باید گوش به زنگ بود و دریافت که ایرانی می میرد ، ذلت نمی پذیرد.
|
||
|
امشب می خواهم به مناسبت این شب پربرکت ، میلاد یگانه دختر پیامبر گرامی اسلام ، حضرت زهرای مرضیه (س) ، خاطره ای از حجت الاسلام و المسلمین استادجعفر الهادی برای شما نقل کنم که در نوع خودش جذاب است. این خاطره بر می گردد به سال های نه چندان دور که گروهی از علمای قم در سفری که به عربستان داشتند با عبدالعزیز بن عبدالله بن باز دیدارداشته اند. توضیحی درباره بن باز : عبدالعزیز بن عبدالله بن باز (1330-1430 ق) بیش از 16 سال از سال های پایانی عمرش ، به عنوان مفتی بزرگ عربستان مطرح بود. او در سال 1371 هجری قمری ، ریاست موسسه شریعت ریاض را بر عهده گرفت و در سال 1381 ق ، به عنوان رئیس دانشگاه اسلامی مدینه ، برگزیده شد. بن باز در سال 1414 ق به عنوان مفتی بزرگ عربستان سعودی ، به مجلس علما معرفی گردید و سرانجام در سال 1416 ق ، ریاست آن مجلس را بر عهده گرفت . در 1402 ق ، ملک فیصل و در سال 1412 ق ، ملک فهد از او به خاطر خدماتش به اسلام قدرانی کردند . از بن باز ، افراطی ترین فتواها علیه مسلمانان و به ویژه شیعیان به جای مانده است و او را می توان یکی از بانیان حرکت های تکفیری دهه نخست در جهان اسلام دانست. حرکتی که به راحتی ، مسمانان را به دلیل علاقه مندی به توسل و زیارت پیامبر (ص) و خاندان پاک او ، تکفیر کرده ، ریختن خونشان را روا بلکه واجب می شمارد. سرانجام او در سن 90 سالگی در روز پنج شنبه ، یازدهم محرم سال 1420 ق فوت کرد و ملک فهد و ولیعهد عبدالله بن فهد در مسجد الحرام در کنار خانه کعبه برای او نماز خواندند. و حالا خاطره را از زبان استاد جعفر الهادی بخوانید: حدود چهارسال پیش از مرگ بن باز ، به همراه تعدادی از علما قم از جمله آقایان واعظ زاده خراسانی ، حسن زمانی و رهبری ( از روحانیون اهل سنت گلستان ) ، از بن باز خواستیم که با او جلسه ای داشته باشیم و با او در قضایای وهابیت و اتهام شرک به شیعیان ، بحث کنیم. او جواب مثبت داد و با توجه به عادی شدن روابط سیاسی بین ایران و عربستان ، از ما استقبال کرد. ما هم شرایط را مناسب برای بحث یافتیم. روز موعود در دفترش با او ملاقات کردیم. او در حدود 86 سال سن داشت و نابینا بود. ما خود دیدیم برخی افراد که می خواستند با او ملاقات کنند ، مانند بنده ای ذلیل ، در برابر او می نشستند و او روی صندلی در مقابل آنها می نشست. در آغاز ، مقداری با او صحبت کردیم که چرا شما شیعیان را مشرک می دانید ؛ در حالی که شیعیان و از جمله مردم ایران پای بند به اسلام هستند ؛ فرائض اسلامی را به خوبی انجام می دهند و از اسلام دفاع می کنند و شما هر جا تشخیص دهید که اسلام نیاز به دفاع دارد ، حاضرند بروند و جان فشانی کنند؟ مردم ایران و سایر شیعیان بلاد اسلامی ، به اسلام علاقه مند هستند و انسان هایی موحد و پرستش گر خدایند. برای او نمونه ای از انس و ارادت شیعیان به ارتباط با خدا یاداور شدیم و به طور نمونه ، به حضور پرشB3ی ب�8�F ه% نمون%Dو �Cان �tAFی�8�یی % 8�ارن�DB� ا%9� علظ غD8�در%Dبه D8� وD8�ؐAبردیم. ا%rong> حده اسز خوند. D8�د%7�CانAو�%�ر شماد ؛ سای با D8�درm8� شمد و با طول کجا8ه D8� D8�بی8�F �8�ا%می ش٩رد و %ا خ٦د و �84ار ٺنم%خٱدد ج8D8�یی % 8% یA و�اٗ آق ب%8�وی کنن}9�د5سجد �B4�%�معهد %پرر D8�M8�اها مہ خدسلخت�8� طدی8ه حض%باز خ2 اهدا کردیم و او نیز در مقابل ، 9 جلد از فتاوا و پاسخ به سوالات خود را به ما اهدا کرد و از ما خواست که ناهار را مهمان او باشیم ؛ ولی عذر خواستیم و او پیشنهاد کرد که فردا بیایید و ما چون شنیده بودیم که از غذای او تبرک می کنند ، قبول کردیم که فردا ناهار نزدش باشیم. فردای آن روز ، بعد از نماز ظهر ، به منزل او در خیابان عزیزیه رفتیم. وارد حیاط که شدیم ، دیدیم یک طرف سقفی زده اند و در حدود صد نفر ، به شیوه عربی ، مشغول غذا خوردن هستند ؛ تعدادی سینی بزرگ که در انها غذا بود و 5 نفر به دور سینی نشسته بودند و با دست غذا می خوردند. استقبال کنندگان به ما گفتند که به اتقاق مخصوص برویم. وارد که شدیم ، در حدود 20 نفر از شخصیت های کشورهای مختلف جهان نشسته بودند و غذا می خوردند . مجددا به ما اشاره کردند که شما بر سر سفره خود شیخ بن باز بروید. ما قبلا قرار گذاشته بودیم که سر غذا با او صحبت کنیم ؛ چون عرب ها رسم ندارند که در هنگام غذا خوردن ، به مهمانشان طعنه ای بزنند یا چیزی بگویند که مهمان ناراحت شود ؛ بلکه مهمان را تحمل می کنند. ما هم دیدیم فرصت مناسبی برای بحث برای بحث درباره عقاید شیعه است. من سر صحبت را باز کردم و گفتم ، ما شیعیان ، حداقل هر روز در نماز ، 5 مرتبه می گوییم :اشهد ان محمد عبده و رسوله ؛ پس چگونه ممکن است پیامبر را خدا بدانیم و با این اعتقاد ، از او درخواست حاجت کنیم؟ بن باز در جواب گفت : منظور من ، شما روحانیون نیستید و شما را نمی گویم ؛ چون شما علما می دانید ان چه را که می گویید ؛ بلکه عوام شیعه ، این عقاید باطل را دارند. من گفتم : عامه شیعه نیز مانند ما فکر می کنند ؛ چون اکثرا در مجالس ما و پای منبر ما بوده اند و با فرهنگ توحیدی اسلام آشنا هستند و کار شرکی انجام نمی دهند. در ضمن بین عوام شیعه و مراجع تقلید ، رابطه تقلید وجود دارد و کاری بدون موافقت علما انجام نمی دهند. آقای واعظ زاده خراسانی اضافه کرد ؛ از این بالاتر ، اصلا علمای شیعه ، مواظب کار عوام هستند و داستانی از آیت الله بروجردی نقل کرد. پس از این که آقای واعظ زاده از بن باز سوال کرد که آیا آقای بروجردی را می شناسید ؟ بن باز گفت : بله شیخ بروجردی را می شناسم. آقای واعظ زاده ، داستان را چنین نقل کردند که : به گوش آیت الله بروجردی رسید که در اطراف یکی از شهرها، مردم در شبی از هفته به دور درختی جمع می شوند و گریه می کنند و تضرع می نمایند و بنا بر ادعای شخصی که از این درخت نوری درآمده ، ان درخت را مقدس می دانند. اساسا این مطلب صحت نداشته ؛ ولی این جریان ، روز به روز گسترش پیدا می کند و معتقدین به آن ، دچار توهم شده بودند . مرحوم آیت الله بروجردی ، نامه ای نوشتند ، چند تن از اهل علم و چند نفر از متدینین را به آن منطقه فرستادند و دستور دادند که درخت را بکنند و تکه تکه کنند و مردم را از این امر موهوم ، برهانند. این اشخاص از طرف آیت الله بروجردی به آن منطقه عزیمت کردند و امر ایشان را به اجرا درآوردند. بن باز از شنیدن این جریان ، آیت الله بروجردی را بسیار تحسین کرد و اظهار تعجب زیادی نمود ؛ ولی سوال دیگری مطرح کرد و گفت : ولی شیعیان از افراد مرده ، چیزی می طلبند. من گفتم : شما پیامبر را مرده می دانید ؟ آیاتی در قرآن هست که پیامبر ، شاهد اعمال مومنین است ؛ مانند آیه :« و کذلک جعلناکم أمه وسطا لتکونوا شهداء علی الناس و یکون الرسول علیکم شهیدا ؛ و بدین سان شما را امت میانه ای قرار دادیم تا بر مردم گواه باشید و پیامبر هم بر شما گواه است» ( بقره / آیه 143) و یا آیه :« و قل اعملوا فسیری الله عملکم و رسوله و المونین ؛ بگو: عمل کنید! خداوند و فرستاده او و مومنان ، اعمال شما را می بینند.» (توبه / آیه 105 ) از این گذشته ، یکی از علمای بزگ اهل سنت ، یعنی ابوالحسن اشعری که سال 430 قمری وفات کرده ، کتابی به نام « حیاه الانبیاء بعد مفارقه ارواحهم من أجسادهم» ؛ یعنی زندگی پیامبران پس از مفارقت ارواحشان از جسدهایشان ؛ بنابراین انبیاء ، مرده محسوب نمی شوند. بن باز در جواب گفت : بله ، انبیاء حیات برزخی دارند. در جواب گفتم : حیات برزخی ، اختصاصی به پیامبران ندارند ؛ کفار هم حیات برزخی دارند. شاهدش هم این آیه است :« النار یعرضون علیها غدوا و عشیا و یوم تقوم الساعه ؛ عذاب آنها آتش است که هر صبح و شب بر آنان عرضه می شوند و روزی که قیامت برپا شود».(غافر / آیه 44 ) این آیه نشان می دهد که عالم برزخ ، شب و روز دارد ؛ ولی بهشت و جهنم ، شب و روز ندارد. در قرآن ، خدا به عنوان امتیاز برای شهداء و انبیاء زندگی خاصی را قائل شده است :« و لا تحسبن الذین قتلوا فی سبیل الله أمواتا بل دحیا عند ربهم یرزقون ؛ هرگز گمان مبر کسانی که در راه خدا کشته شدند ، مردگانند ! بلکه آنان زنده اند و نزد خدا روزی داده می شوند » ( آل عمران / آیه 169 ) این آبات نشان می دهند که انبیا و شهدا حیات والاتر و بالاتر از حیات برزخی دارند و صدای ما را می شنوند و درخواست ما را پاسخ می دهند ؛ پس ما افراد زنده ای را می خوانیم که به ظاهر مرده اند. بن بازدر برابر این جواب هایی که به او می دادیم ، انکاری نداشت و فقط با دعا کردن برای حفظ وحدت مسلمانان ، از پاسخ گویی فرار می کرد. ضمنا ما با هم قرار گذاشته بودیم که او را خیلی عصبانی نکنیم و ادب مهمانی و حضور در خانه او را مراعات کنیم. در این اثنا که بن باز از غذا دست کشید ، دیدیم یک باره آن تعداد نفری که در اتاق کناری ، نظاره گر ما بودند ، هجوم آوردند و هر کدام ، مشتی برنج از بشقاب او برداشتند و خوردند و این موجب شگفتی ما شد ؛ انان دست زدن به در و دیوار مسجد النبی و خانه حضرت زهرا (س) را شرک و حرام می دانند ؛ ولی به مریدانشان اجازه می دهند که از غذایشان تبرک کنند. |
||
امروز در این وانفسایی که وهابی های حنبلی نما به راه انداخته اند و هر روز غائله یی نو می آفرینند . چرا ما ایرانی ها سکوت کرده ایم ؟ چرا تنها به فرستادن چند مدافع به حرم و عتبات بسنده می کنیم . ما به عزت شهادت زنده ایم . من خودم به شخصه هنوز این قدر شهامت نیافتم که دل از تعلقات دنیوی ام بکنم . می دونم که خیلی احمقانه است که بخواهم فریاد و فترات راه بیندازم . ولی شما هم آرزو کنید که من هم دلی بزرگ بیابم و بتوانم به این وظیفه ی خطیر برسم . من آدم حقیری شده ام . می دانم که دلبسته ی دنیایم شده ام و حاضر به دل کندن از اون نیستم . ای کاش من هم دلی به بزرگی شهدای عزیزی داشتم که برای آرمان و هدفشان حرکت کردند . خدایا به ما هم دلی بزرگ عطا بفرما
شیخ عبدالعزیز بن باز - مفتی اعظم سابق وهابیون عربستان سعودی
شیخ عبدالعزیز بن عبدالله آل الشیخ - مفتی اعظم وهابیون عربستان سعودی
شیخ عادل الکلبانی - امام جماعت مسجد الحرام
عبدالرحمن بن ناصر بن براک- از مفتیان برجسته عربستان
صالح بن غانم السدلان از مفتیان سرشناس عربستان سعودی
شیخ مران بن متعب بن قوید
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
برخی از علمای شیعه:
آیه الله العظمی بهجت قدس سره
آیه الله العظمی خویی قدس سره
آیه الله العظمی سیستانی
آیه الله العظمی وحید خراسانی
با سلام .
ضمن عرض خسته نباشید ، خدمت شما خواننده ی عزیز ، خواهش می کنم با حوصله این نوشته زیر را که رنگی جداگانه دارد بخواند و در پایان هم به عرایض بنده برس :
نام او احمد کاتب است که اسم جدید او میباشد. و قبل از هدایت از مذهب شیعه به سوی حق اسم وی (عبدالرسول بن عبدالزهره بن عبدالامیر لاری) بود.
ولادت و تکامل وی:
کاتب در سال 1953م. در شهر کربلا به دنیا آمد. و در خانواده‌ای متدین رشد و تکامل یافت. و کاتب ذکر کرده است که تولد وی نقش بزرگی در کاشت معنویات تشیع داشته است. و در حالی که بچه‌ای پنج ساله بود به یادگیری قرآن بسیار اهتمام ورزیده است. و می‌گوید که در آغوش مادرش رشد و تکامل یافته است. مادری که بسیار با او بازی می‌کرد و می‌گفت:
«لو فتشوا قلبی رأوا وسطه سطرین قد خطا بلا کاتب: العدل والتوحید فی جانب، وحب أهل البیت فی جانب» .
«اگر قلبم را بگردی در وسط آن دو سطر می‌بینی، ولى کسی آن را ننوشته است: عدل و توحید از یک طرف، و عشق به اهل بیت از طرف دیگر».
همچنین بعد از آن در مدرسه خاصی که آیت‌الله شیرازی مرجع برای آموزش امور دینی احداث کرده بود، درس خواند. سپس در سن تقریباً چهارده سالگی به حوزه علمیه پیوست .
و نزد هر کدام از این اساتید درس خوانده است: سید محمد شیرازی، سید کاظم قزوینی ، شیخ غلام وفایی ، شیخ جعفر هادی ، سید محمدتقی مدرسی ، و سید جعفر رشتی و شیخ ضیاء زبیدی.
احمد کاتب یکی از اصلاح طلبان مذهب شیعه می باشد و کتابهای فراوانی تالیف نموده است. و هدف او دور کردن خرافات و شرکیات از مذهب شیعه می باشد.
دوستایی که در جریان هستند ، می دونند که از 8-9 ماه پیش مردم از خرید ماشینهای بی کیفیت ساخت کارخانه های معظم سایپا و ایران خودرو خودداری کردند و در این رابطه کمپینی هم شکل گرفت که رسانه یی شد ، کار به جایی رسید که رئیس کارخانه ی سایپا به دست و پا افتاد و از مردم بابت ساخت خودروهای بی کیفیت پوزش خواهی کرد و پشت بندش نمی دونم کدوم شیر ناپاک خورده یی توی رسانه ها اعلام کرد که رئیس کارخانه ی سایپا کار بیجا و اشتباهی کرده است . حالا بماند که وزیر نامحترم صنایع ، نعمت زاده هم اعلام کرد که کسایی که از خریدن خودروهای بی کیفیت ایرانی خودداری می کنند ، خائن به انقلاب و فلان و بهمان هستند . خوب این هم یکی دیگر از دریدگی های سران دولت امید آقای روحانی بود که به جای این که مشکل کارخانه های بزرگ پرمدعای ایرانی را رفع کند و قیمت سرسام آور این خودروهای بی کیفیت را تعدیل کند ، تیغ رو از رو با ملت مظلوم ایران بست و اعلام کرد ، نه تنها خودرو ارزان نمی شود ، تازه گرانتر هم خواهیم کرد . این مردم بیچاره هم که چاره یی ندارند ، نه مرزی بازه که ماشین بیاورند و نه زورشان به این گردن کلفتهای خودرو ساز می رسه . تنها چاره رو نخریدن این اجناس بنجل دیدند . تا جایی که کار به رسانه کشید . حالا بماند که سرانجام اتاق فکر اقتصادی هم به دست و پا افتاد تا اجناس بنجل روی دست باد کرده ی کارخانه های داخلی رو به مردم قالب کنه ، اومد طرح وام خودرو رو برای مردم باز کرد و خیلی خوب هم جواب گرفت و نشان داد که اینها واقعا دندان های ملت را شمارش کرده اند و می دانند که مردم رو چه جوری گول بزنن . ناگفته هم نماند که حدود 110- 120 هزار خودروی بی کیفیت در انبارها داشت می پوسید که دولت به مردم و ملت رودست زد و اعلام کرد که با وام 25 میلیونی می تونن ماشین بخرند ، الحمدالله بین ملت هم که آدم نادون کم نیست ، نفهم های ملت صف کشیدن جلوی نمایندگی ها و اجناس بنجلی رو باد کرده بود ، نه تنها به قیمت ارزان نخریدند که هیچ ، هم گران خریدند و هم بهره ی تپلی هم به جیب بانکهای عامل سرازیر کردند . با وام 16 درصدی خودرو که مبلغ آن در چارسال بالغ بر 64 درصد مبلغ کل وام در 4 سال می شود و در 7 سال بالغ بر 112 درصد کل وام می شود ، یک ماشین بنجل مثل پراید چیزی حدود 35 میلیون و یک ماشین ال نود هم حدود 50- 55 میلیون ٱب می خورد. تازه به این قضیه می رسیم که هفت سال ماشین مال خودت نیست ، و حق فروش نداری ، دست آخر هم یک ماشین هفت سال کار کرده توی بازار روز آن سال چقدر می ارزد ؟ به واقع این آدمهای نادان اگه می دونست توی هفت سال چقدر کلاه سرشون رفته و در همین مدت کارخانجات معظم چقدر گوش ملت رو بریدن ؟ هیچوقت نمی رفتند این بنجل ها رو بخرند . جالب تر از همه این که دولت آخرین رودست رو زمانی به ملت زد که اجناس بادکرده ی کارخانه ها رو تو پاچه ی ملت کرد ، یک باره جلوی وام های خودرو را در 6 روز بست و اعلام کرد دیگه وام این شکلی داده نمی شه !! خدایی چنان کلاه گشادی سر ملت گذاشتن که نه تنها در 6 روز اجناس باد کرده ی 9 ماه گذشته رو فروختن ، هم سود کلان بردن و هم اجناس باد کرده رو قالب ملت کردند. این مردم نادان در 6 روز تلاش 9 ماه ملت رو به باد دادند . اگه این کمپین یک مدت دیگه هم سرپا بود ، چند تا مزیت داشت ، یکی این که اجناس بنجل بادکرده رو زیر قیمت می خریدن ، کارخانجات کلاهبردارمون هم ناچار می شدن به خواسته ی ملت احترام بگذارند و ماشینهای باکیفیت و مدل جدید را با قیمتی منصفانه به تولید برسانند. این تلاش اگر به ثمر می رسید ، تازه می شد برای اولین بار اعتصاب کلاسیک رو به انجام برسونن و خواسته های برحق ملت برآورده می شد. خدایی کلاهی که دولت و کارخانه های خودروسازی سر ملت گذاشتن ، خیلی ها امروز نمی فهمند ، ولی خیلی زود ملت بیدار می شوند تا این اجناس بی کیفیت رو نمی خرند . حالا بماند که در یک مدت 6 روزه چیزی حدود 110 -120 هزار خودرو وارد چرخه ی گردش جاده ها شد ، بدون این که حتی هزار دستگاه فرسوده از دور خارج بشه .
به امید روزی که کارخانه های تولیدی ایران ، دست از حقه بازی و کلک بردارند و به خواسته های مردمشون احترام بگذارند و اجناس باکیفیت به مردم عرضه کنند .
آدم از دست این عربستان کارش به جنون نکشه خوبه . خدایا ما چقدر بدبخت شدیم که این سعودیهای کون لخت جسارت رو به اینجا رسوندن که مدعی حقوق بشر شدن ! اونم در مقابل ایران . ما این قدر خاک بر سر شدیم که عربستان بره توی شورای امنیت قطعنامه وضع کنه برای حقوق بشر و نقض اون به دست ایران . ما کاری به مسائل حقوقی اون ندارم ولی خوب می دونم که هر کسی می تونه مدعی این حقوق بشر بشه غیر از سعودیها که جنون نظامی گری تازه شون داره خاورمیانه رو به هم می ریزه . خدایی جز عمق استراتژیکش نسبت به ایران ، چه نقطه ی برجسته ی دیگری داره برای عرض وجود در برابر ایران ؟؟؟
همه می دونیم که عربستان هر ساله میلیاردها دلار جنگ افزار می خره تا مثلا بتونه در برابر ایران مسلح باشه وگرنه به غیر از ایران ، عربستان در خاورمیانه با کدام کشور دیگر سر جنگ داره؟ به هزار و یک علت ایران از روزی که عربستان به دنیا اومد ، خار چشم سعودیهای کون برهنه بوده است ، از نظر سیاسی ، از نظر عقیدتی و از نظر اقتصادی و نفتی و ... همیشه عربستان از خویشتنداری ایران سوء برداشت کرده و چوب لای چرخ ایران گذاشته و البته از زمانی که این گنده گوزیها رو برای ایران کرده ، دقیقا پس از سال 1357 خ بوده است . این بدبختها عین سگ از ایران می ترسن و کابوس شبشون رو به شکل ایرانی می بینن . هیچکس یادش نمی ره که سال 1991 اولین موشکی که توی کویت و ریاض نشست از سوی عراقی ها ، شیخهای کویتی ریدن به خودشون و شازده های سعودی هم به دست و پا افتادند و اولین و آخرین کاری که ازشون بر اومد این بود که اربابشون رو به میانه کشیدن و آمریکا رو روبروی عراق آوردند و اگر کسی مثل آمریکا ، عراق رو متوقف نمی کرد ، الان شاید کشوری به نام عربستان سعودی وجود نداشت ، هرچند که عراق هم گربه ی بی صفتی بود که حق خوبی های عربستان رو داد. کویت و عربستان و خیلی از کشورهای عربی مفت خور الدنگ در جنگ ایران و عراق ، آشکارا و نهانی به عراق یاری دادند و خون جوانان ایرانی را بر خاک ریختند ، امروز باید تقاص خون شهیدان مارا بدهند ، به خداوندی خدا اگر من کاره یی بودم توی این مملکت ، اول از همه با آمریکا دوست می شدم و با ضمانتهایی که ازش می گرفتم ، اون وقت به سر وقت عربستان و کویت و اردن و فلسطین و امارات و قطر و بحرین می رفتم و شر این چند تا کشور رو از سر همه ی عالم اسلام کوتاه می کردم . حالا می خواد این جنگ ، جنگ جهانی بشه یا محلی و منطقه یی . ولی کاری می کردم که دود این خیانتها به چشم این عربهای پدر سوخته برود . ما مردم عرب هم در کشورمان دارم ، ولی اگر حقوقو شهروندی رو رعایت بکنند روی چشمهای ما جا دارند ولی اگر بخواهند سرکشی کنند ، اون وقت فرقی با دشمن های دیگر ایران ندارن و باید سرشون رو به تاق کوبید . خدایی برخی اوقات دیگه می رم توی فکر که تا کی می خواهیم این واق واق کردن سعودیها و هم پالکی هایشان را تحمل کنیم . یکی به داد من برسه که کارم به جنون نکشه از این بی عرضگی سیاسی و خموده ی ایرانی .
با دستان بسته مقاومت کردید،ما با دست باز چه کردیم!
این روزها صدای اجنبی ها برخواست که این ها در خاک عراق چه می خواستند؟ صداها و رسانه هایی که در طول جنگ حامی صدام بودند می گفتند این ها در خاک عراق چه می کردند؟ توقع داشتید ما به متجاوز گل بدهیم و تشویق کنیم؟ آیا اگر این غواص ها در عمق 15 کیلومتری مرز عراق نمی جنگیدند، ایران اکنون امنیت داشت؟ اگر جنگ را بعد از فتح خرمشهر ادامه نمی دادیم و دشمن را تنبیه نمی کردیم، آیا چشم طمع دشمن از این مملکت برداشته می شد؟ تعقیب متجاوز درسی بود که غواصان ما به دشمن دادند.
گروه‌های خودجوش مردمی اقدام به سر دادن شعارهای ضد آمریکایی چون «نه سازش، نه تسلیم، نبرد با آمریکا» و «ای رهبر آزاده، آماده‌ایم، آماده» می‌کردند.
این صداها را کسانی که پشت میز مذاکره هستند باید بخوبی بفهمند. این صداها جدی است. این صداها واقعی است و این فریادها واقعی است و از عمق دل جوانانی بر می خیزد که حاضرند تا آخرین قطره خون خودشان را فدای آزادی و سربلندی انقلاب اسلامی کنند.
این شهدا با دستان بسته تسلیم نشدند و تا اخرین نفس پای آرمان های انقلاب ایستادند حالا امروز ما با دستان باز دست به دامان دشمن شده ایم و همه ی مشکلات را به تحریم ها ربط میدهیم شهدا ما شرمنده ایم
راستش اینجوری که همه ی ایرانی ها این چند وقته شاهد بودن ، چه از طریق ماهواره چه تلویزیون داخلی که عربستان و ایران بر سر مسائل بسیاری دچار اختلاف شده اند و این اختلافات از زمانی که این کفتار پیر ، ملک سلمان به قدرت رسیده بیشتر و بدتر شده است . نه ایران همان ایرانی است که پس از انقلاب دچار ضعف عمومی شده بود و نه عربستان همان عربستان سی و هفت سال پیش است . امروز روشن است که عربستان به زرادخانه ی اسلحه های آمریکایی و اروپایی بدل شده و البته با پول های یامفتی ه از قبل فروش نفت به دست آورده ، بسیاری را خریده و اجیر کرده است ، ولی ایران هم اگرچه سالهای متوالی منزوی بوده و در ده ساله ی اخیر بدتر هم شده بود ، ولی امروز می توان ایران را همان قدرتی یافت که چهل سال پیش در خاورمیانه بود . امروز ایران با سیاستی پویا به سمت گسترش قدرت خود می رود و کشورهایی مانند عربستان و قطر و بحرین و ... در مقامی نیستند که بخواهند ایران را از چرخه ی قدرت بیرون کنند . بحرین که در بهترین حالت باید شاکر و متشکر ایران باشد که استقلالش را از دست ایران گرفته است و هنوز هم خیلی ها در ایران خواهان بازپس گیری این سرزمین جدا شده در سال 1348 خورشیدی هستند و هنوز هم می توان موجودیت آن را به چالش کشید . هنوز هم در ایران آدمهایی هستند که خواهان پیدایش ایران بزرگ هستند و خواهان بازپس گیری سرزمینهای از دست رفته ی ایران در 150 -200 سال گذشته هستند و هنوز هم می توانیم این کار را بکنیم . من به عنوان یک ایرانی خواهان ایرانی بزرگ و آباد هستم و نیز پر جمعیت و قوی . عربستان به قول بشار اسد هنوز به دروازه های تمدن نرسیده و در عصر باستان زندگی می کند و از قبل فروش نفتی که خداوند از بد حادثه در این سرزمینها به ودیعه نهاده است ، به ملک و مال و قدرت رسیده اند که البته در عرصه ی هیجا فکر نمی کنم هیچ عرب ملخ خوری آن هم از نوع سعودی بدتر ار جهود ، حاضر به دل کندن از حطام دنیوی اش باشد ، تا وقتی امثال آشغالهایی مانند بن باز و آل شیخ و آل سگ و گربه در عربستان بر سر قدرت باشند ، روی خوشی در عربستان نخواهند دید . حالا در این وانفسای بی سیاستی ، خواجه مردی امرد مسلک به نام العبیدی که فکر کنم از تبار عبیدالله بن زیاد باشد ، در مقام وزارت خارجه ی عربستان دچار هذیان گویی شده و مرتب هاف هاف می کند و هرجا می رسد شکرخوری مفت می کند و سرانجام چندتا ایرانی بی کله این مردک بی مغز را به درک می فرستند که دیگه این گه های اضافی را نخوره .
یک دوست عزیز که وبلاگ من رو خونده بود ، در پاسخ مطلب من نوشته بود که تو برای مملکت چه کار کردی ؟
من در جواب ایشان می گویم که دستکم و حداقل خدمتی که از دستم بر آمده و انجام دادم ، خدمت مقدس سربازی بود . علیرغم تمام سختی ها و تبعات جبران ناشدنی آن که عوارض تا امروز هم همراه من هست ، عوارضی شامل سینوزیت ، ریزش موی شدید و بیماری اعصابی که منو زمین گیر کرد . آره برادر گلم ! من دستکم چیزی رو که باید انجام دادم . در حالی که آقازاده های بسیاری از زیر بار این سربازی شانه خالی کردند و گفتند کون لق کسی که توانایی بازخرید خودش رو نداره . حالا داداش گلم من دست روی نقطه ی حساس مشکلات ایران نمی گذارم که همه ی عقلای ایران می دونند کجاست ؟ پاشنه ی آشیل مملکت ما اقتصاد ورشکسته ی به اصطلاح مقاومتی است که دیگه از شدت زهوار دررفتگی چیزی ازش باقی نمونده است . در مطلب پیشین بارها به نقاط ضعف اقتصاد خودمون اشاره کردیم .
بزرگترین معضل جامعه ی امروز رشوه خواری و مفتخواری یک عده از خدا بیخبر است .
من ایرادات بزرگی که می تونم بگیرم اینقدر زیاده که هر کی بخونه اگه اهل انصاف باشه می تونه حق رو از ناحق تشخیص بده .
تولیدات بی ارزش و بی کیفیت ایران خودرو و سایپا و ...
دزدی های بی سر و حساب از بیت المال که چند ده هزار میلیارد تومان می شه .
فرهنگ پایین کتاب و مطالعه
کلیشه یی شدن کتابها و فرمایشی نویسی کتابها
گران شدن کتاب با کاهش قدرت خرید مردم
فرهنگ پایین مدارا با محیط زیست و طبیعت
باندبازی و پارتی بازی حضرات برای خویشان و اقوام و دوستان برای اشغال پستهای خالی
بیکار ماندن بخش بزرگی از نیروی کار مردان و اشغال اون مشاغل به دست دختران و زنان
آماردهی دروغ و بی پایه و اساس از همه ی ارگانها و ادارات و سازمانها
